X BV beschikt sinds 1 april 2018 over een vergunning actieve veredeling (AV) voor diverse soorten minerale oliën. Op 1 mei 2020 verzoekt zij om toevoeging van de GN-codes 2707 5000 en 2707 9999 aan de huidige vergunning. De inspecteur heeft hierin op 25 juni 2020 bewilligd, maar stemt niet in met de verzochte terugwerkende kracht tot 1 maart 2020. Volgens Rechtbank Noord-Holland komt aan de beschikking van de inspecteur terugwerkende kracht toe tot de datum van indiening van de aanvraag (1 mei 2020). De inspecteur stelt in hoger beroep dat is verzocht om een wijziging (uitbreiding) van haar bestaande vergunning en niet om de afgifte van een nieuwe vergunning. Het EU-recht zou enkel voorzien in de mogelijkheid van terugwerkende kracht bij de afgifte van een nieuwe vergunning. Hof Amsterdam verwerpt dit betoog. De wijziging van de vergunning met terugwerkende kracht heeft tot gevolg dat de situatie van de goederen die ná de datum van aanvraag maar vóór de datum van wijziging onder de regeling zijn geplaatst wordt geregulariseerd, zodat de rechtsgrond komt te ontvallen aan de over deze periode uitgereikte uitnodigingen tot betalen (utb’s). De Staatssecretaris van Financiën gaat in cassatie.

Advocaat-Generaal Ettema is van mening dat het buiten redelijke twijfel is dat het verlenen van een vergunning(wijziging) met terugwerkende kracht tot gevolg heeft dat een reeds ontstane douaneschuld geacht moet worden nimmer te zijn ontstaan. Het is echter niet buiten redelijke twijfel dat de bepalingen over de terugwerkende kracht van vergunningen van overeenkomstige toepassing zijn bij het wijzigen van een vergunning. De A-G geeft de Hoge Raad daarom in overweging hierover prejudiciële vragen te stellen aan het Hof van Justitie EU.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene douanewet 211

Algemene douanewet 22