X en zijn broer, Y, exploiteren in maatschapsverband een legkippenbedrijf. Y brengt per 1 januari 2016 zijn eigen woning en zijn spaargelden in. Op 29 september 2017 overlijdt Y. Broer X is zijn enige erfgenaam. Voor de toepassing van de BOR worden de woning en de spaargelden in de aangifte erfbelasting tot het ondernemingsvermogen van Y gerekend. Volgens de IB-inspecteur behoren de eigen woning en de spaargelden echter tot het privévermogen van Y. De inspecteur legt een navorderingsaanslag erfbelasting op aan X. Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat zowel de eigen woning als de spaargelden tot het privévermogen van Y behoren. Daarbij is onder andere van belang dat Y de vermogensbestanddelen voor de IB heeft aangegeven als privévermogen. De inspecteur heeft de BOR dan ook terecht niet toegepast op deze bestanddelen.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat de inspecteur de woning terecht niet tot het ondernemingsvermogen voor toepassing van de BOR heeft gerekend. Met het etiketteren van de woning van Y tot ondernemingsvermogen zou de grens der redelijkheid worden overschreden. Het hof acht niet aannemelijk dat de woning dienstbaar was aan de onderneming van Y. Ook de spaargelden zijn terecht niet gerekend tot het ondernemingsvermogen voor toepassing van de BOR. Niet duidelijk is geworden met welk (specifiek) doel de spaargelden in de maatschap zijn ingebracht. Er zijn verder ook geen acties ondernomen om de nieuwe bedrijfsplannen uit te voeren. Met het etiketteren van de spaargelden tot ondernemingsvermogen zou de grens der redelijkheid dan ook worden overschreden. Het hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

[Bron Uitspraak]

Wetingang:

Successiewet 1956 artikel 35B