X BV is de personal holding van A, haar DGA. In 2020 koopt X BV een woning. X BV laat deze woning uitbreiden, verbouwen, volledig opnieuw inrichten en meubileren. De woning wordt vervolgens voor een jaar verhuurd aan de DGA. De DGA gebruikt de woning in de periode 1 september 2021 tot en met 31 augustus 2022 in totaal 32 dagen, verspreid over meerdere periodes. X BV brengt de voorbelasting met betrekking tot (de verbouwing van) de woning in aftrek. Volgens de inspecteur bestaat echter geen recht op aftrek van de BTW-voorbelasting. Hij stelt dat geen sprake is van verhuur voor korte duur omdat de huurovereenkomst is gesloten voor een periode langer dan zes maanden. Rechtbank Gelderland honoreert het beroep van X BV op het vertrouwen dat het Vastgoedbesluit (V-N 2013/54.15, zie voor de recente update V-N 2024/11.2) bij haar heeft gewekt. Alhoewel de verhuur op grond van de wettekst niet valt onder de short-stayuitzondering (art. 11 lid 1 onderdeel b sub 2 Wet OB 1968) is dat op grond van het Vastgoedbesluit wel het geval. De verhuur is BTW-belast en X BV heeft recht op aftrek van de voorbelasting.

Hof Arnhem-Leeuwarden bevestigt het oordeel van de rechtbank dat de short-stayuitzondering van toepassing is op grond van het vertrouwen dat X BV aan het Vastgoedbesluit ontleent. Er is sprake van BTW-belaste verhuur en X BV heeft dan recht op aftrek van de voorbelasting. Ook de vaststelling dat de verhuur op grond van de wettekst niet valt onder de short-stayuitzondering is correct. Het hof merkt nog wel op dat met deze uitleg de passages uit het Vastgoedbesluit niet op zichzelf staand worden bezien, zoals de inspecteur stelt, maar juist in de context van alles wat in paragraaf 7.4.1. van het Vastgoedbesluit staat. X BV mocht ervan uitgaan dat de toelichting in het Vastgoedbesluit over short-stay juist is.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wet op de omzetbelasting 1968 9

Wet op de omzetbelasting 1968 11