X is voor 1/5 deel gerechtigd tot een woning in Marokko die deel uitmaakt van de nalatenschap van haar vader. X stelt dat haar box 3-inkomen van 2017 nihil bedraagt, omdat er op de woning een schuld rust van € 175.000. De inspecteur betwist het bestaan van de schuld en stelt dat het aandeel van X in de woning € 45.171 bedraagt. Door de aftrek ter voorkoming van dubbele belasting is X per saldo geen belasting in box 3 verschuldigd. X wil dat haar box 3-inkomen tot nihil wordt verminderd, omdat dit gevolgen heeft voor de huurtoeslag. Volgens Rechtbank Zeeland-West-Brabant is het beroep van X vanwege dit laatste ontvankelijk. X maakt echter niet aannemelijk dat op het onroerend goed een schuld rust. X stelt in hoger beroep dat er naast de schuld een conservatoir beslag op de woning rust, waardoor de waarde nihil bedraagt. Ten bewijze van de schuld overlegt X een in het Frans opgestelde verklaring voorzien van een apostille.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat de eenzijdige verklaring van iemand die stelt schuldeiser te zijn onvoldoende bewijs is voor het bestaan van de schuld. Anders dan X meent, kan aan het Apostilleverdrag (Trb. 1963, 28) niet worden ontleend dat de apostille als sluitend bewijs voor het bestaan van de schuld moet worden aanvaard. De apostille bevestigt uitsluitend de echtheid van de handtekening. Verder is een conservatoir beslag voorts geen waardeverminderende omstandigheid (vgl. HR 14 november 2008, ECLI:NL:HR:2008:BG4235, V-N 2008/55.15 en 2 december 2022, ECLI:NL:HR:2022:1707, V-N 2022/54.7). Het beroep is ongegrond.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wet inkomstenbelasting 2001 5.3