Stichting X exploiteert een kringloopwinkel en past per 1 juli 2022 haar algemene voorwaarden aan. Hierin is vastgelegd dat ingebrachte goederen worden gekocht tegen een vastgestelde inkoopprijs, waarna de brenger die prijs direct schenkt aan Stichting X. De goederen worden door particulieren ingeleverd in de winkel. Aankoopprijzen zijn op aanvraag beschikbaar, maar feitelijke uitbetaling aan brengers vindt nauwelijks plaats. Op 25 augustus 2022 dient Stichting X aangifte omzetbelasting in over juli 2022 en betaalt het aangegeven bedrag. Op 6 oktober 2022 maakt zij bezwaar en stelt dat zij recht heeft op teruggaaf omdat sprake is van een inkoopprijs, gebaseerd op de aangepaste voorwaarden en ondersteund door een passage uit de “Notitie diverse BTW-tariefonderwerpen”. De inspecteur stelt dat geen sprake is van een daadwerkelijke inkoopprijs en dat de margeregeling niet van toepassing is, omdat de vergoeding niet daadwerkelijk aan de inbrenger wordt betaald en de brenger geen vrije keuze heeft om deze te behouden of te schenken. Stichting X stelt beroep in. In geschil is of Stichting X een inkoopprijs betaalt voor ingebrachte goederen zodat de margeregeling volledig kan worden toegepast.

Rechtbank Gelderland oordeelt dat Stichting X geen daadwerkelijke vergoeding aan brengers betaalt en dat brengers geen vrije keuze hebben om deze al dan niet te schenken. De algemene voorwaarden en feitelijke gang van zaken wijken af van de voorwaarde in de Notitie dat de vergoeding eerst moet worden uitbetaald en daarna vrijwillig kan worden afgestaan. De civielrechtelijke constructie creëert geen economische werkelijkheid waarin een inkoopprijs bestaat als bedoeld in art. 28b Wet OB 1968. Omdat geen bedragen worden voldaan voor de goederen, is toepassing van de margeregeling op basis van een inkoopprijs uitgesloten. Het beroep is ongegrond en de aangifte blijft ongewijzigd.

[Bron Uitspraak]

Wetingang:

Wet op de omzetbelasting 1968 artikel 2A

Wet op de omzetbelasting 1968 artikel 28B

Wet op de omzetbelasting 1968 artikel 28D