X ontvangt in 2009 een schadeloosstelling van zijn voormalige werkgever en brengt het stamrecht onder in een BV, waarvan hij enig aandeelhouder is. Op 31 december 2019 heeft de BV een vordering op X en een stamrechtvoorziening op de balans. In 2020 wordt de BV geliquideerd. X doet in 2021 aangifte IB/PVV 2020 zonder de afkoop van het stamrecht aan te geven. De BV geeft in de aangifte VPB 2020 aan dat zij in 2020 is geliquideerd. De inspecteur legt aanvankelijk een aanslag op conform de aangifte IB 2020 van X, zonder de liquidatie van de BV te kennen. Nadat de inspecteur in 2024 de aangifte VPB 2020 van de BV raadpleegt, constateert hij de liquidatie en legt hij een navorderingsaanslag op voor de fictieve afkoop van het stamrecht. In beroep is in geschil of de inspecteur een navorderingsaanslag mag opleggen wegens de fictieve afkoop van het stamrecht bij liquidatie van de stamrecht-BV in 2020.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de inspecteur een nieuw feit heeft omdat hij pas in 2024 via de aangifte VPB 2020 kennisneemt van de liquidatie van de BV. De rechtbank stelt dat de inspecteur niet verplicht is om bij het opleggen van de aanslag IB het dossier van de BV te raadplegen, tenzij het dossier van X daartoe aanleiding geeft. De liquidatie van de BV in 2020 leidt tot een fictieve afkoop van het stamrecht, waardoor het resterende vermogen van de BV bij X wordt belast als loon uit vroegere dienstbetrekking. De rechtbank verwerpt het standpunt van X dat de aanslag in eerdere jaren had moeten worden opgelegd, omdat de stamrechtvoorziening tot en met de liquidatie op de balans stond. Het beroep op het zorgvuldigheidsbeginsel slaagt niet, omdat de inspecteur voldoende zorgvuldig handelt. X' beroep is ongegrond.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wet op de loonbelasting 1964 10

Algemene wet inzake rijksbelastingen 16

Wet inkomstenbelasting 2001 3.137

Wet inkomstenbelasting 2001 3.133

Wet inkomstenbelasting 2001 3.100