De inspecteur wijkt af van de door X ingediende aangiften IB/PVV 2016 en 2017 door de persoonsgebonden aftrek voor specifieke zorgkosten te beperken. X is gehuwd met Y, die lijdt aan een chronische variant van de ziekte van Lyme, en maakt aanzienlijke kosten voor medische behandelingen, vervoer en verblijf, deels in het buitenland. Het betreft onder meer consulten bij een Belgische arts, bloedonderzoeken, dieetkosten en reizen naar Slovenië voor behandelingen. X stelt dat deze uitgaven voldoen aan de wettelijke criteria. Volgens de inspecteur ontbreekt onder andere het bewijs dat de kosten op X drukken. X gaat in bezwaar en (hoger) beroep. Rechtbank Zeeland-West-Brabant verklaart het beroep deels gegrond. In hoger beroep is in geschil of X recht heeft op een hogere persoonsgebonden aftrek van specifieke zorgkosten voor 2016 en 2017. 

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat X deels voldoet aan de voorwaarden voor aftrek van specifieke zorgkosten. Consulten bij een als arts kwalificerende Belgische specialist, in diens opdracht uitgevoerde bloedtesten, dieetkosten op medisch voorschrift en bijbehorende vervoerskosten komen in aanmerking voor aftrek. Uitgaven voor verblijf en vervoer naar Slovenië, natuurgeneeskundige behandelingen en overige niet-medisch onderbouwde kosten zijn niet aftrekbaar, mede doordat X deze niet bij de zorgverzekeraar heeft gedeclareerd en onvoldoende bewijs levert dat zij op hem drukken. Voor 2016 resulteert dit in een hogere aftrek en verlaging van het belastbaar inkomen. Voor 2017 blijft de aftrek onder het drempelbedrag, zodat de aanslag ongewijzigd blijft. X' hoger beroep is deels gegrond.

[Bron Uitspraak]

Wetingang:

Algemene wet bestuursrecht artikel 7.5

Wet inkomstenbelasting 2001 artikel 6.1

Wet inkomstenbelasting 2001 artikel 6.17