X is een Nederlandse financiële instelling met een bank en neemt diensten af van het Duitse Y. Y levert op basis van een ‘Master Service Agreement’ software die onder andere accounts en betalingen regelt. Bij een betaling presenteert het systeem van Y een betaalpagina, autoriseert Y de transactie en stuurt het programma uiteindelijk een betaalbatch naar X. X stuurt dit door naar een ander bedrijf om de transactie te boeken naar andere banken. X voldoet de BTW over de diensten van Y op aangifte. X is echter van mening dat op de diensten van Y de vrijstelling voor betalingsverkeer van toepassing is. Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de vrijstelling voor financiële diensten niet van toepassing is. X maakt niet aannemelijk dat de aan haar verrichte diensten zowel op zichzelf bezien als tezamen de kenmerkende en essentiële functies vervullen van ‘overmakingen’ en/of ‘rekening-courantverkeer’ in de zin van de vrijstelling. De diensten brengen niet de vereiste wijzigingen in de juridische en financiële verhoudingen aan. Het argument dat het beginsel van fiscale neutraliteit wordt geschonden, doordat de vrijstelling van toepassing was, toen X de diensten in eigen beheer had, kan niet leiden tot uitbreiding van de vrijstelling.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat Y slechts technische softwarediensten levert aan X en dat de vrijstelling voor betalingsverkeer niet van toepassing is. De diensten zien op het bouwen van een betaalsysteem, het verlenen van twee licenties en onderhoud en ondersteuning van het systeem en de software. Uit de MSA volgt niet dat Y voor X betalingen verwerkt en aansprakelijk is voor het betalingsverkeer. Verder volgt niet alleen uit de MSA dat Y uitsluitend technische diensten verleent en niet het betalingsverkeer verzorgt, dit blijkt ook uit de feitelijke gang van zaken bij betalingen. Het hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wet op de omzetbelasting 1968 11