X BV stelt in cassatie met succes dat het hof voor de bezwaarkosten de puntwaarde van € 624 in plaats van € 310 had moeten toepassen (zie HR 25 april 2025, ECLI:NL:HR:2025:681, V-N 2025/20.13). De staatssecretaris wordt daarom veroordeeld om het in cassatie betaalde griffierecht en de proceskosten ter zake van deze procedure te vergoeden. Voor de hoogte van de proceskosten conform de Wet herwaardering proceskostenvergoedingen WOZ en BPM is nader feitenonderzoek noodzakelijk. X BV wordt in de gelegenheid gesteld om nadere gegevens te verstrekken ter voldoening aan de op dit punt op haar rustende bewijslast en de zaak wordt aangehouden. Volgens de gemachtigde (A BV) vraagt zij vanaf 20 september 2023 per auto een vergoeding van € 750 exclusief BTW ongeacht de uitkomst van de procedure.

De Hoge Raad oordeelt dat de instapvergoeding van € 750 exclusief BTW per betrokken auto niet dusdanig laag is dat kan worden gesproken van rechtsbijstandverlening op basis van no cure no pay. De klanten van A BV lopen een financieel risico, ondanks dat zij er vooraf mee hebben ingestemd dat een eventuele proceskostenvergoeding aan A BV toekomt. X BV slaagt dus in de op haar rustende bewijslast dat haar geval is aan te merken als een bijzonder geval als bedoeld in HR 17 januari 2025, ECLI:NL:HR:2025:46, V-N 2025/5.27. Dit komt neer op een toe te kennen proceskostenvergoeding van in totaal € 4082 voor negen samenhangende zaken (€ 453,55 per zaak). Met het oog op een praktische toepassing en uitvoerbaarheid wordt voor elke volgende cassatieprocedure waarin A BV in het jaar 2024 beroep in cassatie heeft ingesteld, ervan uitgegaan dat zij niet werkt op basis van no cure no pay. Voor zaken waarin A BV na 31 december 2024 beroep in cassatie heeft ingesteld, zal de belanghebbende die stelt dat zijn geval is aan te merken als een bijzonder geval dit wel steeds moeten bewijzen.

[Bron Uitspraak]

Wetingang:

Algemene wet bestuursrecht artikel 7.15

Algemene wet bestuursrecht artikel 8.75