X BV dient op 29 juni 2021 een aangifte dividendbelasting in, waarin staat dat op 23 juni 2021 dividend is uitgekeerd. De inspecteur legt op 5 oktober 2021 een naheffingsaanslag en verzuimboete op, omdat de verschuldigde dividendbelasting niet is betaald. X BV maakt bezwaar en stelt dat geen dividend is uitgekeerd en dat de aangifte per abuis is verzonden. In de bezwaarfase vraagt de inspecteur om onderbouwing, maar X BV levert deze niet aan. In beroep bij de rechtbank toont X BV een e-mail van 11 oktober 2021, waaruit blijkt dat geen dividenduitkering is beoogd. De rechtbank vernietigt de aanslag en boete en kent proceskostenvergoeding toe voor zowel bezwaar als beroep. De inspecteur stelt hoger beroep in tegen de proceskostenvergoeding. In geschil is of X BV recht heeft op proceskostenvergoeding voor de bezwaar- en beroepsfase na vernietiging van de naheffingsaanslag dividendbelasting.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat X BV geen recht heeft op proceskostenvergoeding voor de bezwaarfase, omdat zij daar niet tijdig om verzoekt en de naheffingsaanslag niet aan de inspecteur is te wijten. De inspecteur mag alleen proceskosten vergoeden als het besluit wordt herroepen wegens een aan hem te wijten onrechtmatigheid, wat hier niet het geval is. Voor de beroepsfase blijft de proceskostenvergoeding in stand, omdat X BV in beroep gelijk krijgt en de noodzaak tot beroep niet uitsluitend voortvloeit uit haar eigen handelen. De inspecteur kan niet volstaan met het argument dat de procedure door X BV is veroorzaakt, nu de hoofdregel geldt dat bij gegrond beroep proceskosten worden vergoed. Het hoger beroep van de inspecteur is deels gegrond.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet bestuursrecht 8:75

Algemene wet bestuursrecht 7:15