X is eigenaar van een tussenwoning uit 1982. De heffingsambtenaar stelt de WOZ-waarde voor 2022 aanvankelijk vast op € 222.000 en verlaagt deze na bezwaar tot € 214.000, met een proceskostenvergoeding van € 592. X maakt bezwaar en stelt beroep en hoger beroep in, waarbij hij een waarde van € 165.000 bepleit, onderbouwd met een eigen taxatierapport en matrix met vier referentiewoningen. De heffingsambtenaar verdedigt de waarde met een matrix en vergelijkingsmethode, gebaseerd op drie referentiewoningen. In hoger beroep voert X aan dat bij de proceskostenvergoeding in bezwaar een te lage waarde per punt is gehanteerd en verzet zich tegen de kortingsfactor van art. 30a Wet WOZ voor het hoger beroep. X wordt bijgestaan door een gemachtigde die op basis van no cure no pay werkt en waarbij proceskostenvergoedingen volledig aan de gemachtigde worden afgedragen. 

In geschil is of art. 30a Wet WOZ buiten toepassing blijft wegens een bijzonder geval en of de WOZ-waarde te hoog is vastgesteld.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat X onvoldoende gegevens heeft verstrekt om aan te tonen dat zijn gemachtigde niet voldoet aan het kenmerk van vergaande overdekking. De gemachtigde werkt op basis van no cure no pay en ontvangt alle proceskostenvergoedingen, waardoor het wettelijke kostenbeperkingsregime van art. 30a Wet WOZ van toepassing blijft. Het hof ziet geen strijd met hogere regelgeving en bevestigt dat de kostenbeperking rechtsgeldig is. Ten aanzien van de WOZ-waarde oordeelt het hof dat de heffingsambtenaar met de matrix en toelichting voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat de waarde niet te hoog is vastgesteld. De argumenten van X over de staat van de woning en de referentiewoningen overtuigen het hof niet. De proceskostenvergoeding in bezwaar wordt verhoogd conform de juiste waarde per punt, die voor hoger beroep wordt vastgesteld met de wettelijke kortingsfactor. X krijgt het griffierecht voor hoger beroep terug.

[Bron Uitspraak]

Wetingang:

Wet waardering onroerende zaken artikel 17

Wet waardering onroerende zaken artikel 30A