Gemeente X sluit voor de jaren 2020 tot en met 2029 een deelnemersovereenkomst met Stichting N, waarin zij zich verplicht tot de gescheiden inzameling van verpakkingsafval. De gemeente ontvangt vergoedingen van Stichting Afvalfonds Verpakkingen (Stichting A) voor de inzameling en aanbieding van glas, papier en karton bij een recyclebedrijf. X voldoet over deze vergoedingen omzetbelasting. Volgens X handelt zij in de uitoefening van een overheidstaak. In hoger beroep is in geschil of de gemeente aan Stichting A dan wel Stichting N een aan heffing van omzetbelasting onderworpen prestatie verricht en of de verleggingsregeling van toepassing is.
Hof Den Haag oordeelt dat X tegen vergoeding een dienst verricht aan Stichting A dan wel Stichting N, en dat deze dienst belast is met omzetbelasting. X heeft een privaatrechtelijke overeenkomst gesloten met Stichting N op basis waarvan zij in ruil voor het uitvoeren van de overeengekomen werkzaamheden en onder de daarin opgenomen voorwaarden een vergoeding ontvangt van Stichting A. X ontvangt deze vergoeding dus voor de facilitering van het nakomen van de verplichtingen van het verpakkend bedrijfsleven. Hiermee is Stichting A, welke deels collectief uitvoering geeft aan de producentenverantwoordelijkheid van het verpakkend bedrijfsleven, ontlast van een deel van haar verplichtingen. De diensten van X vormen een prestatie sui generis, die als zodanig niet kwalificeert als een verwerkingsdienst. De verleggingsregeling mist daarom toepassing. Het beroep op de algemene beginselen van behoorlijk bestuur faalt. Het hoger beroep is ongegrond.
Wetsartikelen:
Wet op de omzetbelasting 1968 12
Wet op de omzetbelasting 1968 4