X dient op 11 juni 2025 een verzoek tot wraking in tegen drie raadsheren van de meervoudige belastingkamer tijdens de mondelinge behandeling van haar hoofdzaak. Het is een tweede wrakingsverzoek in dezelfde zaak. Eerder, op 23 april 2025, wijst het hof een soortgelijk wrakingsverzoek van X in dezelfde zaak af. X doet het tweede verzoek tot wraking omdat zij tweemaal vergeefs een verzoek tot uitstel van de zitting op 11 juni indient, op 19 mei en 4 juni 2025. Het hof wijst beide uitstelverzoeken af. In het tweede wrakingsverzoek van 11 mei, stelt X dat zij onvoldoende inzage in het dossier heeft gekregen en dat sprake is van een gebrek aan openheid. X voert aan dat haar de mogelijkheid tot inzage wordt ontzegd. De raadsheren berusten niet in het wrakingsverzoek. In geschil is of X met haar herhaalde wrakingsverzoek op juiste gronden een beroep doet op het wrakingsrecht en of een wrakingsverbod kan worden opgelegd.

De wrakingskamer van Hof Den Haag oordeelt dat het wrakingsverzoek van X kennelijk ongegrond is, omdat zij geen feiten of omstandigheden aanvoert die de onpartijdigheid van de raadsheren in twijfel trekken. Processuele beslissingen, zoals het afwijzen van uitstel, vormen in beginsel geen grond voor wraking, tenzij deze onbegrijpelijk zijn, wat hier niet het geval is. Omdat X in korte tijd twee vrijwel identieke wrakingsverzoeken indient, concludeert de wrakingskamer dat zij het wrakingsrecht voor een ander doel gebruikt dan waarvoor het is bedoeld. Het hof kwalificeert dit als misbruik van recht en legt X een wrakingsverbod op voor de hoofdzaak.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet bestuursrecht 8:108

Algemene wet bestuursrecht 8:15