X is een in Portugal gevestigde onderneming die werknemers ter beschikking stelt aan Nederlandse opdrachtgevers en inhoudingsplichtig is voor loonheffingen. In 2016 voert de inspecteur een boekenonderzoek uit naar de Nederlandse loonadministratie, waarbij de aangiften worden gevolgd. In 2019 kondigt de inspecteur een nieuw onderzoek aan over 2018, dat later wordt uitgebreid tot 2016, 2017 en 2019. De inspecteur vraagt uitgebreide loon- en financiële gegevens op, waaronder jaarstukken, grootboekadministratie, bankafschriften en overzichten van kostenvergoedingen. X verstrekt niet alle gevraagde informatie. Op 21 september 2021 legt de inspecteur een informatiebeschikking op voor 2016, 2017 en 2019, na aanwijzingen dat betalingen aan werknemers plaatsvinden vanaf een onbekende Portugese bankrekening. X gaat in bezwaar en (hoger) beroep. In geschil is of een wettelijke grondslag bestaat voor de informatiebeschikking en of de inspecteur handelt in strijd met algemene beginselen van behoorlijk bestuur.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat X als buitenlandse inhoudingsplichtige en administratieplichtige valt binnen de reikwijdte van de AWR. Op grond van art. 47 in verbinding met art. 53 AWR bestaat een ruime informatieplicht, ongeacht een vaste inrichting in Nederland. De inspecteur heeft concrete aanwijzingen voor relevante loonbetalingen buiten de bekende administratie en mag daarom de gevraagde gegevens opvragen. Het verzoek is proportioneel en geen fishing expedition. Een beroep op het vertrouwensbeginsel faalt, omdat nieuwe informatie uit onbekende bankrekeningen tijdens het eerdere onderzoek niet beschikbaar was. Hoewel het besluit summier gemotiveerd is, tast dit de rechtmatigheid niet aan. Het hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank en geeft X nog twee maanden om aan de informatiebeschikking te voldoen.

[Bron Uitspraak]

Wetingang:

Algemene wet inzake rijksbelastingen artikel 47

Algemene wet inzake rijksbelastingen artikel 52A

Algemene wet inzake rijksbelastingen artikel 53