In de eerste situatie wonen M en V in een koopwoning in België. Alleen M is kwalificerende buitenlandse belastingplichtige (KBB). V is buitenlandse belastingplichtige. V ontvangt arbeidsinkomen waarover het heffingsrecht aan Nederland is toegewezen. Volgens de kennisgroep doorkruist de non-discriminatiebepaling de voor het fiscaal partnerschap geldende wettelijke bepalingen niet. De non-discriminatiebepaling maakt toerekening van gemeenschappelijke inkomensbestanddelen, waartoe de negatieve inkomsten uit de eigen woning behoren, mogelijk als ware sprake van fiscaal partnerschap. V geniet als buitenlandse belastingplichtige, niet zijnde KBB, deze negatieve inkomsten uit de eigen woning niet. Zij behoren daarmee niet tot de gemeenschappelijke inkomensbestanddelen en kunnen daarom niet worden toegerekend.

In de tweede situatie zijn M en V gehuwd. M woont in Nederland en is binnenlandse belastingplichtige, V woont in België en is buitenlandse belastingplichtige, maar geen KBB. Volgens de kennisgroep maakt de non-discriminatiebepaling toerekening van de gezamenlijke grondslag sparen en beleggen mogelijk als ware sprake van fiscaal partnerschap.

In de derde situatie woont M in een koopwoning in Nederland. V woont de eerste vier maanden van het jaar in België en is in die periode buitenlandse belastingplichtige, maar geen KBB. Daarna emigreert V naar Nederland en trekt bij M in. Pas later in het jaar treden M en V in het huwelijk, in gemeenschap van goederen. Volgens de kennisgroep kunnen M en V gemeenschappelijke inkomensbestanddelen aan elkaar toerekenen als zij samen kiezen voor de behandeling als voljaarspartners.

Wetingang:

Wet inkomstenbelasting 2001 artikel 2.17

Algemene wet inzake rijksbelastingen artikel 5A

Wet inkomstenbelasting 2001 artikel 1.2

Wet inkomstenbelasting 2001 artikel 7.8

[Nieuwsbron]