X BV is sinds 2016 actief in de in- en verkoop van tweedehandsauto’s. In 2019 koopt X BV circa 90% van de auto’s in bij A, die deze voertuigen voornamelijk uit België en Duitsland betrekt. X BV levert in 2019 op basis van mondelinge afspraken auto’s aan eenmanszaak Y, gedreven door Z, gevestigd in Bulgarije. X BV ontvangt ten minste 95% van de betalingen van eenmanszaak Y contant. Na de eerste transactie past X BV het nultarief toe en gebruikt afhaalverklaringen soms voor grote aantallen auto’s tegelijk. Leveringsdocumenten zoals CMR’s, orderbevestigingen of exportverzekeringen ontbreken. Uit informatie van de Bulgaarse belastingdienst blijkt dat eenmanszaak Y geen intracommunautaire verwervingen heeft aangegeven en niet op het opgegeven adres bestaat. De auto’s komen niet in Bulgarije terecht, maar duiken regelmatig in Duitsland op. In 2019 vindt een boekenonderzoek plaats, waarna een naheffingsaanslag en vergrijpboete worden opgelegd. X BV gaat in bezwaar en (hoger) beroep.

In hoger beroep is onder andere in geschil of X BV voldoet aan de voorwaarden voor toepassing van het nultarief bij intracommunautaire leveringen.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat X BV het nultarief voor intracommunautaire leveringen van tweedehandsauto’s niet mag toepassen, omdat zij onvoldoende bewijs overlegt van vervoer en ontvangst in een andere lidstaat. De afhaalverklaringen voldoen niet aan de vereiste voorwaarden: essentiële gegevens zoals bestemming, kentekens en verklaringen tot het verstrekken van nadere informatie ontbreken. Na de eerste transactie is geen sprake van een vaste afnemer. Ook het beroep op het besluit inzake afhaaltransacties faalt, omdat X BV niet aan de gestelde voorwaarden voldoet. Het hoger beroep van X BV is ongegrond.

[Bron Uitspraak]

Wetingang:

Wet op de omzetbelasting 1968 artikel 9

Uitvoeringsbesluit omzetbelasting 1968 artikel 12

Algemene wet inzake rijksbelastingen artikel 67F