X koopt op 3 augustus 2021 een woning voor € 625.000. De woning wordt op 20 september 2021 geleverd. X verklaart daarbij dat zij de woning na verkrijging zelf gaat bewonen. Op 2 november 2021 verkoopt X de woning aan een derde voor € 635.000. De woning wordt op 14 januari 2022 geleverd. De inspecteur legt op 12 januari 2024 een naheffingsaanslag overdrachtsbelasting op aan X. Volgens de inspecteur is het woningtarief van 2% niet van toepassing. X beroept zich op onvoorziene omstandigheden. X stelt dat een paniekaanval in de woning heeft gezorgd voor blijvende angst(aanvallen) en dat maakte dat zij niet in de woning kon wonen.

Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat de inspecteur ten onrechte een naheffingsaanslag overdrachtsbelasting heeft opgelegd in verband met de verkrijging van de woning. X maakt aannemelijk dat de paniekaanval een onvoorziene omstandigheid is. De paniekaanval is ook de doorslaggevende reden voor haar geweest om de woning niet te gaan bewonen. Gezien de door X aangevoerde omstandigheden is een onvoorziene omstandigheid volgens de rechtbank de enige aannemelijk geworden verklaring voor haar handelen. De rechtbank verwerpt daarbij de stelling van de inspecteur dat de paniekaanval niet als onvoorzien kan gelden omdat X de diagnose PTSS al had. Volgens de rechtbank was X weliswaar bekend met de mogelijkheid dat haar PTSS klachten weer konden gaan opspelen, maar er was geen enkele aanleiding om te voorzien dat juist deze woning haar stabiele situatie zou aantasten. Daarnaast wijst de rechtbank nog op de wetsgeschiedenis. Hieruit blijkt dat de wetgever het 8%-tarief heeft bedoeld voor kopers die hun aanschaf doen zonder van plan te zijn om zelf in het object te gaan wonen. De rechtbank vernietigt de naheffingsaanslag.

[Bron Uitspraak]

Wetingang:

Wet op belastingen van rechtsverkeer artikel 15A