X is enig aandeelhouder van een BV. Begin 2015 heeft hij een rekening-courantschuld aan de BV van € 1.352.518, terwijl er een leningovereenkomst is voor slechts € 450.000. Na een briefwisseling hierover heeft de inspecteur een IB-navorderingsaanslag over 2014 opgelegd, waarbij (na bezwaar) een inkomen uit aanmerkelijk belang (ab) van € 303.348 is belast. Voor 2015 was de correctie € 60.315. Deze aanslagen staan onherroepelijk vast. Voor 2018 was de ab-correctie € 51.760. In geschil is de IB-navorderingsaanslag over 2019 met een ab-correctie van € 134.785, alsmede de 25% vergrijpboete van € 8424.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de inspecteur voor 2019 een nieuw feit heeft omdat X tijdens een hoorzitting in december 2019 had verklaard dat de rekening-courantschuld niet meer was opgelopen en dat een dalende lijn was ingezet. Bij de primitieve aanslagregeling mocht de inspecteur er dus vanuit gaan dat de aangifte juist was. X stelt vergeefs dat de dividenduitkeringen van 2014 en 2015 in 2019 als afnamen van de schuld hebben te gelden. Die uitdelingen zijn enkel van invloed op de stand per 1 januari 2019. De stijging van de schuld daarna met € 188.741 tot € 1.269.274 kan als uitdeling worden belast. De ab-correctie van € 134.785 is dus niet te hoog. De boete is passend en geboden, omdat X moet hebben geweten dat hij de opnamen nooit terug zou kunnen betalen. Zijn beroep is ongegrond. De boete wordt wegens het overschrijden van de redelijke termijn wel met 5% gematigd tot € 8002 en X krijgt een immateriële schadevergoeding van € 500.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet inzake rijksbelastingen 16

Wet inkomstenbelasting 2001 4.13