Een autofabrikant koopt via internet illegale navigatiesoftware en doet hiervan een melding bij de FIOD. Het telefoonnummer van de verkoper blijkt toe te behoren aan X. In 2018 doet de FIOD een inval in de woning van zijn ouders. X blijkt op een zolderkamer een netwerk van computers te besturen, waarvan het IP-adres direct wordt gelinkt aan de internetverkoper. Met behulp van diverse e-mailadressen en bijna 20 “geldezels” heeft X volgens de FIOD in 2014 een resultaat uit overige werkzaamheden (ROW) van ruim € 17.000 behaald. In geschil is de navordering in de IB-sfeer, alsmede de vergrijpboete van € 808. Volgens zijn eigen aangifte had X in dat jaar een verlies uit onderneming geleden van € 2317. X is in 2021 door Rechtbank Overijssel veroordeeld voor illegale handel in navigatiesoftware, waartegen nog een cassatieberoep loopt. Na bezwaar krijgt X wegens het overschrijden van de redelijke termijn van de inspecteur een immateriële schadevergoeding van € 500. Rechtbank Gelderland oordeelt dat de inspecteur de ROW-correctie terecht heeft gehandhaafd en dat de boete terecht is gematigd tot € 606. X gaat in hoger beroep.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat aannemelijk is dat X in 2014 met zijn ruim 400 advertenties illegale navigatiesoftware verkocht voor een stuksprijs van € 60 tot € 80. De omzet van ruim € 17.000 is daarmee ook zonder meer aannemelijk. X heeft niet de vereiste aangifte gedaan, zodat de bewijslast wordt omgekeerd en verzwaard. X toont niet overtuigend aan dat hij in 2014 € 10.000 aan kosten heeft gemaakt. Het hoger beroep is enkel gegrond, omdat de redelijke termijn is overschreden. De boete wordt daarom gematigd tot € 500. Rekening houdend met de € 500 die al in de bezwaarfase is toegekend, krijgt X aanvullend nog eens € 1500 als immateriële schadevergoeding.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wet inkomstenbelasting 2001 3.90

Algemene wet inzake rijksbelastingen 16