X ontvangt op 12 april 2016 een controlerapport van de inspecteur over de juistheid van de omzetbelastingaangiften. Op 28 mei 2016 legt de inspecteur een naheffingsaanslag en boetes op, waarna X bezwaar maakt. Op 3 augustus 2016 dient X alsnog een aangifte in met een verzoek om teruggaaf van omzetbelasting. De inspecteur vermindert de naheffingsaanslag tot nihil en vernietigt de betaalverzuimboete, maar wijst het teruggaafverzoek af. X staat vanaf oktober 2016 onder bewind vanwege psychische problemen. In december 2021 dient X een suppletieaangifte in voor een lager bedrag en verzoekt om een naheffingsaanslag voor het verschil. De inspecteur wijst beide verzoeken af in een brief zonder informatie over het rechtsmiddel. X stelt in juli 2022 beroep in en voert aan dat de termijnoverschrijding verschoonbaar is vanwege zijn psychische toestand en het bewind. De inspecteur stelt dat de termijnoverschrijding niet verschoonbaar is en dat de bewindvoerder tijdig bezwaar had kunnen maken. In geschil is of X ontvankelijk is in zijn beroep tegen de afwijzing van het teruggaafverzoek, gelet op de termijnoverschrijding en bijzondere omstandigheden.

Hof Amsterdam oordeelt dat X ontvankelijk is in zijn beroep, omdat de inspecteur in de afwijzingsbrief geen informatie over het rechtsmiddel heeft opgenomen, waardoor de termijnoverschrijding verschoonbaar is op grond van art. 6:11 Awb. Vervolgens beoordeelt het hof of de termijnoverschrijding van het bezwaar tegen de afwijzing van het teruggaafverzoek verschoonbaar is vanwege de psychische toestand van X en het bewind. Het hof stelt vast dat de bewindvoerder tijdig bezwaar had kunnen maken en dat disfunctioneren van de bewindvoerder niet is aangetoond. De termijnoverschrijding is niet verschoonbaar. X heeft geen recht op teruggaaf. Tegen de weigering om een naheffingsaanslag op te leggen staat geen rechtsmiddel open. Het hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet bestuursrecht 6:11

Algemene wet bestuursrecht 6:7