X stelt pro forma cassatieberoep in bij de belastingkamer van de Hoge Raad. Zij herstelt niet tijdig de verzuimen, betaalt het griffierecht niet (tijdig) en vult formulieren over betalingsonmacht onvolledig of te laat in. Na de aankondiging van de uitspraak besluit X de drie raadsheren te wraken. Zij voert drie hoofdgronden aan: (i) het arbeidsverleden van twee raadsheren kan van invloed zijn op de wijze waarop zij naar haar zaken kijken, (ii) het ontbreken van zichtbare nevenfuncties van de derde raadsheer in het digitale register van rechtspraak.nl, en (iii) de stelling dat de uitkomst (niet-ontvankelijkheid) feitelijk al vaststond zonder inhoudelijke behandeling, mede gezien structurele problemen met aangetekende post en haar betalingsonmacht.

Advocaat-generaal Valk adviseert de Hoge Raad het verzoek tot wraking van drie raadsheren af te wijzen. Het werkverleden bij de Belastingdienst en/of adviespraktijk rechtvaardigen volgens de A-G op zichzelf niet dat de betrokken raadsheren vooringenomen zijn of dat daarvoor een objectief gerechtvaardigde vrees bestaat. Ook de verwachting of de vrees dat een toekomstige uitspraak een bepaalde inhoud zal hebben, kan geen wrakingsgrond zijn. Ten aanzien van de nevenfuncties blijkt dat een technische storing in het nevenfunctieregister ertoe leidde dat de gegevens tijdelijk niet zichtbaar waren, terwijl de betreffende raadsheer zijn nevenfunctie wel correct had gemeld. Dat levert geen objectief aanknopingspunt voor partijdigheid op, maar de A-G acht het wel redelijk om X nog in de gelegenheid te stellen haar wrakingsgronden aan te vullen op basis van de inmiddels beschikbare nevenfuncties. Ten overvloede werkt de A-G uit hoe de fiscale griffie met klachten over aangetekende post en PostNL behoort om te gaan en benadrukt hij de onderzoeksplicht van de rechterlijke organisatie.

[Bron Uitspraak]

Wetingang:

Algemene wet bestuursrecht artikel 8.15

Algemene wet inzake rijksbelastingen artikel 29

Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden artikel 6