Aan X zijn over 2016 en 2017 aanslagen in de IB-sfeer opgelegd met elk een verzuimboete van € 5278. De aanslagen inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen en inkomensafhankelijke bijdragen Zorgverzekeringswet zijn verstuurd naar de Nederlandse adressen waar X op dat moment officieel woonde. Volgens X heeft hij de aanslagen nooit ontvangen en kreeg hij er voor het eerst weet van na een brief in augustus 2023 van de Belgische Federale Overheid, die op verzoek van Nederland aan hem was verstuurd. In geschil is of de vervolgens ingediende bezwaren terecht wegens termijnoverschrijding niet-ontvankelijk zijn verklaard.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de inspecteur niet aannemelijk maakt aan welk postvervoerbedrijf de aanslagen van 2016 voor verzending zijn aangeboden. Uit de door de inspecteur overgelegde verzendadministratie blijkt namelijk dat de aanslagen zijn aangeboden aan PostNL (48 uurs) of SANDD (72 uurs). Hieruit is niet af te leiden welk postvervoerbedrijf is gebruikt. De aanslagen van 2016 zijn niet opgelegd binnen de wettelijke termijn van vijf jaar, zodat deze – inclusief de boete en belastingrente – worden vernietigd. Voor de aanslagen van 2017 maakt de inspecteur aannemelijk dat deze met PostNL naar het juiste adres zijn verstuurd. Deze bezwaren zijn dus terecht wegens termijnoverschrijding niet-ontvankelijk verklaard. De termijnoverschrijding is niet verschoonbaar, omdat X heeft verzuimd zijn juiste adres aan de burgerlijke stand of de inspecteur door te geven. De verzoeken om ambtshalve vermindering zijn pas na de vijfjaartermijn ingediend, zodat de inspecteur deze terecht niet in behandeling heeft genomen. Het beroep van X is deels gegrond. X krijgt het griffierecht vergoed en hij krijgt een proceskostenvergoeding van € 1360,50.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wet inkomstenbelasting 2001 9.6

Algemene wet bestuursrecht 6:11

Algemene wet bestuursrecht 6:7

Algemene wet bestuursrecht 6:8