X ontvangt op 31 oktober 2022 een uitnodiging om aangifte IB/PVV 2021 te doen, met als deadline 1 december 2022. Na het uitblijven van aangifte stuurt de inspecteur op 6 januari 2023 een herinnering en op 7 februari 2023 een aanmaning, met als uiterste datum 21 februari 2023. X dient de aangifte uiteindelijk pas op 4 september 2023 in. De inspecteur legt een verzuimboete op en brengt belastingrente in rekening. X maakt op 8 februari 2024 bezwaar tegen de boete en verzoekt om te worden gehoord. De inspecteur biedt X meerdere data aan voor een hoorgesprek, maar X reageert niet op deze voorstellen. Na het uitblijven van verdere reactie wijst de inspecteur het bezwaar af zonder hoorgesprek. X stelt dat hij de uitnodiging tot aangifte niet heeft ontvangen en beroept zich op een eerder telefoongesprek met de Belastingdienst waarin zou zijn gezegd dat hij niet aangifteplichtig was. In geschil is of het hoorrecht is geschonden en of de inspecteur de verzuimboete voor het te laat indienen van de aangifte IB/PVV terecht oplegt.

Rechtbank Den Haag oordeelt dat de inspecteur X voldoende gelegenheid biedt om te worden gehoord door meerdere data voor een hoorgesprek aan te bieden. X reageert niet op deze voorstellen, waardoor het hoorrecht niet is geschonden. De rechtbank stelt vast dat X niet tijdig aangifte doet ondanks uitnodiging, herinnering en aanmaning. De inspecteur toont aan dat de uitnodiging correct is verzonden en X slaagt er niet in aannemelijk te maken dat hij deze niet ontvangt. Het beroep op afwezigheid van alle schuld faalt, omdat X na ontvangst van de uitnodiging en aanmaning niet de vereiste zorg betracht. De rechtbank acht de verzuimboete passend en geboden en verklaart het beroep ongegrond.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet inzake rijksbelastingen 67a