De heffingsambtenaar legt X voor 2023 een aanslag reclamebelasting op voor banieren aan haar pand waarop ‘cultuurlab’ en culturele activiteiten staan vermeld. Volgens de statuten bevordert X vanuit een christelijke grondslag de geestelijke, sociale en maatschappelijke ontwikkeling van jongeren door haar gebouw beschikbaar te stellen voor passende activiteiten en organisaties. X organiseert dans, muziek, theater en sportactiviteiten, primair gericht op jongeren, zonder winstoogmerk en vaak met verlies, gedekt door subsidies en donaties. Entree wordt meestal niet gevraagd, sporadisch een laag tarief, en bij uitzondering iets hoger voor grote evenementen. De heffingsambtenaar stelt dat sprake is van openbare aankondigingen vanaf de openbare weg waarvoor geen vrijstelling geldt. X beroept zich primair op art. 11, aanhef en onder c, van de Verordening, en subsidiair op onderdeel d. In geschil is of X voldoet aan de voorwaarden voor vrijstelling van reclamebelasting voor niet-commerciële activiteiten die rechtstreeks verband houden met haar doelstellingen.

Rechtbank Rotterdam oordeelt dat X voldoet aan de vrijstellingsvoorwaarden van art. 11, aanhef en onder c, van de Verordening. Partijen zijn het eens dat X een cultureel-maatschappelijk lichaam met een niet-commerciële doelstelling is. De rechtbank stelt vast dat de georganiseerde activiteiten geen winstoogmerk hebben en vaak verliesgevend zijn. Het gegeven dat sommige activiteiten ook commercieel worden aangeboden, maakt ze niet commercieel in deze context. De activiteiten sluiten rechtstreeks aan bij de statutaire doelstelling om de geestelijke, sociale en maatschappelijke ontwikkeling van jongeren te bevorderen. De rechtbank past een terughoudende toets bij de beoordeling van de christelijke grondslag en vindt geen aanleiding deze activiteiten, inclusief niet-klassieke vormen als twerklessen, daarvan uit te sluiten. Het beroep is gegrond en de aanslag wordt vernietigd.

[Bron Uitspraak]

Wetingang:

Gemeentewet artikel 227