In mijn vorige fiscale ergernis heb ik aanstoot genomen aan de structurele dubbele heffing over het bedrag dat door een AB-houder excessief wordt geleend van de eigen vennootschap die in het concept van het wetsvoorstel ingebakken zit. Weliswaar wordt deze dubbele heffing voorkomen (door middel van de 'vervreemdingskorting' van het voorgestelde art. 10a.22 Wet IB 2001) over het bedrag dat per het einde van 2022 ten titel van geldlening (althans het excessieve deel daarvan) is opgenomen bij de eigen vennootschap maar over alle opnamen na 2022 wordt (uiteindelijk) twee keer geheven met als gevolg dat ter zake van die opnamen het AB-tarief 53,8% bedraagt. Nadere bestudering van het concept van het wetsvoorstel doet evenwel het vermoeden rijzen dat het nog erger kan.

Na lezing van het ter consultatie aangeboden concept van het wetsvoorstel "excessief lenen bij eigen vennootschap" dringt de conclusie zich op dat hier sprake is van kiezersbedrog.

Rob Cornelisse vindt het geen goed idee dat belastingwetten worden onderworpen aan referenda.

Rob Cornelisse ergert zich aan het feit dat de Belastingdienst in zijn werkinstructie 'telefonisch horen' standpunten inneemt die contra legem zijn. De Belastingdienst kan niet op eigen gezag de wettelijke eisen van de Awb passeren; daarvoor is de parlementaire weg de aangewezen route.