Belastingplichtigen hebben behoefte aan duidelijkheid met betrekking tot de vraag waar zij rechtens aan toe zijn. Het rechtszekerheidsbeginsel beoogt daarin te voorzien.

De fiscale rechtspleging is een boeiend terrein dat voortdurend in beweging is. Hieronder belicht ik enige onderwerpen die daarop betrekking hebben. Dat doe ik door middel van stellingen. Dit met de gedachte om te prikkelen.

Met de passage over transparantie en toegangelijkheid uit het jaarverslag 2017 van de Hoge Raad is de auteur het van harte eens. Ook de fiscale procedures bij rechtbanken en gerechtshoven dienen transparant en toegankelijk te zijn. Openbaarheid van rechtspraak is in onze rechtsstaat het uitgangspunt en dat moet ook in belastingzaken het uitgangspunt worden. Dat past bij een rechtsstaat.

Ronald den Ouden vraagt zich af of de regel dat geen commentaar wordt gegeven op zaken die onder de rechter zijn, ook van toepassing is of zou moeten zijn op annotaties van publicisten in de fiscale vakpers bij nog niet onherroepelijke rechterlijke uitspraken in belastingzaken. Die vraag beantwoordt hij ontkennend.

Ronald den Ouden betoogt dat elke zaak een inhoudelijke beoordeling verdient en dat de Hoge Raad minder vaak art. 80a Wet RO moet toepassen.