De 30%-regeling is onder voorwaarden van toepassing voor uit het buitenland geworven deskundigen. De werkgever mag dan een belastingvrije vergoeding verstrekken van 30% van het loon. Om voor de 30%-regeling in aanmerking te komen, is het nodig dat een (ingekomen) expat over een specifieke deskundigheid beschikt die niet of schaars op de Nederlandse arbeidsmarkt te verkrijgen is.
Sinds 1-1-2012 is het ‘deskundigheidscriterium' nader ingevuld door een minimuminkomenseis. De betreffende expat wordt nu geacht deskundig te zijn als hij aan dit minimuminkomen voldoet.
Doorgaans kan uit het feit dat de ‘deskundige' uit het buitenland geworven moet worden, al afgeleid worden dat deze deskundigheid schaars is op de Nederlandse arbeidsmarkt; dit hoeft dus niet meer expliciet aangetoond te worden. Voor expats uit sommige specifieke beroepsgroepen moest de schaarste in Nederland nog wel worden aangetoond, onder andere voor voetballers en tandartsen. Als voor het individuele geval geen schaarste aangetoond kon worden op de Nederlandse arbeidsmarkt, kwamen expats uit deze beroepsgroepen niet in aanmerking voor de 30%-regeling.
 
Op 15 november 2013 heeft de Hoge Raad echter uitgesproken dat ook tandartsen in aanmerking komen voor toepassing van de 30%-regeling, zolang zij uiteraard voldoen aan het ‘deskundigheidscriterium'. In dit arrest van de Hoge Raad was sprake van een vanuit Duitsland ingekomen tandarts. Er was in dit geval een zogenoemd capaciteitsrapport beschikbaar waaruit duidelijk bleek dat instroom van tandartsen uit het buitenland nodig was om vacatures te vervullen, en dat zonder die instroom op de Nederlandse arbeidsmarkt een tekort aan tandartsen zou zijn ontstaan. Daarom concludeerde de Hoge Raad dat de fiscus niet kon volhouden dat er geen sprake was van schaarste.
 
Overigens geldt sinds 1-1-2012 ook dat voor toepassing van de 30%-regeling de ingekomen expat gedurende twee derde van de twee jaar voorafgaand aan de tewerkstelling in Nederland, op een afstand van tenminste 150 kilometer van de Nederlandse grens moet hebben gewoond. Of de Duitse tandarts van het arrest hierboven hieraan voldeed, is niet helder, maar het is zeker een aandachtspunt voor nieuwe situaties.
 

Bron: Baker Tilly Berk

Informatiesoort: Nieuws

Rubriek: Loonbelasting, Internationaal belastingrecht

1

Gerelateerde artikelen