De werkkostenregeling wordt dus in 2015 verplichte kost. In gewijzigde en volgens de staatssecretaris van Financiën Wiebes verbeterde vorm. Is dat wel zo?
Tijdens de workshops De Werkkostenregeling 2015 van BDO peilde BDO de reacties van de deelnemers. Dit vinden werkgevers er van: de 5 belangrijkste minpunten.

Minpunt 1

De vrije ruimte wordt wel erg klein.
Wiebes wil de vrije ruimte verlagen naar 1,2% van de loonsom. Eerder meldde één van zijn voorgangers dat de vrije ruimte voldoende was voor 80-% van de werkgevers. Niet alleen haalt de staatssecretaris met de verlaging het hart en de ziel uit de werkkostenregeling, maar veel werkgevers zullen nu tekort schieten. Zo blijkt ook uit onderzoek dat BDO heeft gedaan. Aan de  versoepelingen die worden aangebracht hebben veel werkgevers, met name die in het MKB, weinig of niets. Bovendien is het de vraag of die versoepelingen een verlaging van 0,3% (20% van de vrije ruimte!) wel rechtvaardigen.

Minpunt 2

Parkeren bij de werkplek wordt onbetaalbaar.
Parkeren "op" de werkplek is geen probleem, als de werkgever daar arbo verantwoordelijkheid draagt voor zijn werknemers. Echter is het vaak onduidelijk of dat het geval is en stelt de Belastingdienst zich nogal streng op. Ga je met je eigen (niet auto van de zaak) langs de straat parkeren of op een parkeerplek die ook toegankelijk is voor publiek, dan vindt de Belastingdienst dat de werkgever dat niet onbelast kan vergoeden. Geen vrije ruimte meer? Jammer dan, dan kost het de werkgever 80% extra aan loonbelasting over de kosten van de parkeerplek..

Minpunt 3

Premie bestuurdersaansprakelijkheid en Verklaring omtrent gedrag (VOG) belast.
Onder de oude regels waren deze nog belastingvrij te vergoeden. Volgens de Belastingdienst kan dat onder de werkkostenregeling niet meer. Veel werkgevers vinden dat onbegrijpelijk. Zeker gelet op het belang dat zij vaak (en terecht) hechten aan een VOG.

Minpunt 4

Verwarring rond het noodzakelijkheidscriterium.
Toen de voormalige staatssecretaris Weekers vorig jaar het noodzakelijkheidscriterium introduceerde leek het allemaal zo mooi. Als de werkgever van mening was dat de werknemer bepaalde zaken nodig had voor de dienstbetrekking en de werknemer die zaken ook daadwerkelijk gebruikte, dan kon de werkgever die spullen ook belastingvrij verstrekken of vergoeden. Als alles maar in redelijkheid was. In het Belastingplan 2015 stelt de nieuwe staatssecretaris allerlei extra eisen. De zaken moeten "zonder meer nodig zijn" voor de uitoefening van de dienstbetrekking en zonder de spullen moet het "uitoefening van de dienstbetrekking  niet goed mogelijk zijn". Internet thuis? Volgens het Belastingplan 2015 als noodzakelijk wel degelijk belastingvrij te vergoeden, maar niet volgens sommige eenheden van de Belastingdienst. Verwarring alom dus. Ook de angst dat als Wiebes geen duidelijkheid geeft, het noodzakelijkheidscriterium met een redelijk starre Belastingdienst tot veel discussies zal leiden.

Minpunt 5

Geen (nieuwe) regels rond het gebruikelijkheidscriterium.
De voormalige staatssecretaris kondigde nieuwe regels rond het gebruikelijkheidscriterium aan. Op grond van de huidige regels mag de werkgever zo'n beetje elke vergoeding of verstrekking in de vrije ruimte onderbrengen of met de (relatief goedkope) eindheffing belasten, mits de vergoeding of verstrekking niet "ongebruikelijk is". Een erg vage term, waar zowel werkgevers, maar zeker ook belastingambtenaren mee worstelen. De Belastingdienst zou moeten aantonen dat iets een ongebruikelijke verstrekking is. In de praktijk draait men de bewijslast echter om en heeft de Belastingdienst onnavolgbaar en onbegrijpelijk officieus beleid geformuleerd waar werkgevers niets van begrijpen. Een gemiste kans als daar in het Belastingplan 2015 geen aandacht meer aan wordt besteed.

Conclusie BDO:

Staatssecretaris Wiebes heeft nog wat te doen. Hij zal de regelgeving verder moeten aanpassen en de vrije ruimte moeten vergroten om de werkkostenregeling echt te laten omarmen door het bedrijfsleven. Maar misschien nog wel belangrijker: hij moet de Belastingdienst duidelijk maken  dat de werkkostenregeling een administratieve lastenverlichting beoogt te bewerkstelligen en dat de kennisgroepen van de Belastingdienst niet allerlei hindernissen moeten opwerpen. Ze zouden juist eens een keer moeten meedenken.
 

Bron: BDO

Informatiesoort: Nieuws

Rubriek: Loonbelasting

1

Gerelateerde artikelen