Ook de werkkostenregeling blijft zich ontwikkelen en helaas niet altijd in de goede richting. De standpunten van de Belastingdienst worden wel meer eensluidend, maar we zijn er nog lang niet helemaal.
Soms is er echter ook goed nieuws
Onder de werkkostenregeling (WKR) zijn vergoedingen voor kosten van rechtsbijstand die een werknemer maakt bij een ontslagprocedure niet meer afzonderlijk vrijgesteld. De vergoeding voor de kosten van outplacement wel. Echter dan moet die vergoeding wel kwalificeren als loon uit tegenwoordige dienstbetrekking.
Deze vergoedingen moeten, om ze als eindheffingsbestanddeel aan te kunnen wijzen (en ze onbelast te laten lopen via de vrije ruimte), onder de werkkostenregeling eveneens aan te merken zijn als loon uit tegenwoordige dienstbetrekking. Vaak maken deze vergoedingen echter deel uit van de ontslaguitkering/transitievergoeding. Een ontslaguitkering (of transitievergoeding) kwalificeert echter in de regel als loon uit vroegere dienstbetrekking. Daarmee zou het dus niet meer mogelijk zijn vergoedingen voor advocaatkosten en outplacement onbelast uit te keren.
De Belastingdienst heeft echter goedgekeurd dat het loon uit vroegere dienstbetrekking toch mag worden aangewezen als eindheffingsloon/via de vrije ruimte mag lopen. Voorwaarde is wel dat tegelijkertijd aan de werknemer loon uit tegenwoordige dienstbetrekking wordt uitgekeerd. Dat is bijvoorbeeld het geval als de werknemer behalve de ontslagvergoeding tegelijkertijd een eindafrekening ontvangt voor vakantiedagen die hij nog tegoed had.
Bron: BDO
29