Veel bedrijven sluiten ten behoeve van hun bestuurders een bestuurdersaansprakelijkheidsverzekering af of nemen de premie voor hun rekening. Deze verzekering dekt het aansprakelijkheidsrisico af dat de bestuurders in het kader van de uitoefening van hun bestuurdersfunctie lopen. De Belastingdienst heeft in eerste instantie het standpunt ingenomen dat de bestuurdersaansprakelijkheidsverzekering is afgesloten voor de bescherming van het privévermogen van de bestuurders. Door deze privébevoordeling is de bestuurdersaansprakelijkheidsverzekering niet onbelast te vergoeden of te verstrekken, waardoor de verzekeringspremie, die de klant voor haar bestuurders heeft betaald, tot het loon van de bestuurders dient te worden gerekend.
Premie niet als beloningsvoordeel gekwalificeerd
Naar aanleiding van een door de Adviesgroep Loon & Premieheffing ingediend bezwaarschrift heeft BDO vanuit de belastingdienst een goedkeuring ontvangen. Dergelijke premies, die worden betaald dan wel vergoed door de werkgever, worden toch niet als beloningsvoordeel gekwalificeerd als de premie minder dan € 454 per jaar per werknemer (bestuurder) bedraagt. De Belastingdienst sluit hiermee alsnog aan bij de tot 2011 geldende regeling voor vrije vergoedingen en verstrekkingen die naar maatschappelijke opvattingen niet als beloningsvoordeel werden ervaren. De verstrekking van de verzekerde aanspraak door de klant wordt in deze aangemerkt als een dergelijke verstrekking.
Hierbij merkt BDO wel op dat dit alleen geldt indien men de overgangsregeling voor vergoedingen en verstrekkingen toepast. Onder toepassing van de werkkostenregeling zal een vergoeding of verstrekking in het kader van een bestuurdersaansprakelijkheidsverzekering volgens de Belastingdienst wel kwalificeren als loon. Dit betekent dat, afhankelijk van de afspraken tussen werknemer en werkgever, de premie ten laste dient te worden gebracht van de forfaitaire ruimte.
Bron: BDO
71