Vanaf 1 januari 2025 hebben de wetten Aanpassing fonds voor gemene rekening en vrijgestelde beleggingsinstelling en Fiscaal kwalificatiebeleid rechtsvormen gevolgen voor de belastingplicht van bepaalde Nederlandse en buitenlandse rechtsvormen. Om te wijzen op de gevolgen heeft de Belastingdienst op 30 november 2024 brieven gestuurd met uitleg.

Staatssecretaris Van Oostenbruggen van Financiën heeft de nota naar aanleiding van het verslag bij het wetsvoorstel Overige fiscale maatregelen 2025 naar de Eerste Kamer gestuurd. Van Oostenbruggen gaat in op vragen over de samenloop van onderworpenheidstoetsen in de vennootschapsbelasting en Pijler 2, de voorgestelde aanpassing van de objectvrijstelling bij de buiten beschouwing blijvende vaste inrichting en de invoering van GAAR uit ATAD1 in de vennootschapsbelasting.

Advocaat-generaal Wattel is van mening dat het systeem van zuiveringsheffing wel degelijk een niet te rechtvaardigen discriminatie van tweepersoonshuishoudens met zich meebrengt. Gelet op het geringe financiële belang  (circa € 58 per jaar) ziet de A-G echter geen reden voor de rechter om in te grijpen.

De Staatssecretaris van Financiën keurt met toepassing van de hardheidsclausule goed, voor zover nodig, dat X BV haar jaar als bedoeld in art. 7 lid 2 Wet VPB 1969, voor 2024-2025 mag splitsen volgens art. XIV van het Eindejaarsbesluit 2023 (V-N 2024/4.2.2), zonder een overeenkomstige wijziging van het statutair vastgestelde boekjaar.

Als certificaathouders het volledige economische belang houden bij de participaties in een open CV worden zij aangemerkt als direct aandeelhouder en kunnen zij gebruikmaken van de aandelenfusiefaciliteit van art. XII van de Wet fiscaal kwalificatiebeleid rechtsvormen (WFKR). Dat staat in een standpunt van de Kennisgroep aanmerkelijk belang.

Landen in de Europese Unie lopen jaarlijks meer dan € 100 miljard aan inkomsten mis door belastingontwijking door bedrijven. De maatregelen hiertegen uit Brussel zijn niet waterdicht omdat lidstaten ze verschillend interpreteren. Dat concludeert de Europese Rekenkamer in een nieuw rapport. Hoeveel belastinginkomsten Nederland misloopt, vermeldt het rapport niet.

Met veel interesse heb ik de recente Uitvergroot ‘HvJ EU gaat (wederom) stilzwijgend om: over ‘economische logica’ en kunstmatigheid’ van Wisman gelezen, waarin zij de zaak X BV (ECLI:EU:C:2024:822, V-N 2024/47.10) analyseert. In dat arrest oordeelt het Hof van Justitie EU (HvJ EU), kortweg, dat art. 10a lid 1 aanhef en letter c Wet VPB 1969 niet in strijd komt met het Unierecht. Wisman trekt een aantal conclusies, onder meer in relatie tot de zaak Lexel (ECLI:EU:C:2021:34, V-N 2021/6.8). Graag reageer ik op die conclusies, omdat ik meen dat van een koerswijziging geen sprake is (geweest).

De Europese Commissie heeft haar oordeel over ongeoorloofde belastingafspraken tussen Nederland en Starbucks nietig verklaard. Het onderzoek nam bijna tien jaar in beslag.