De afgelopen periode kun je geen krant of fiscaal vakblad meer openslaan of je wordt overspoeld door nieuwsberichten over de ontwikkelingen binnen het OECD-project BEPS (Base Erosion & Profit Shifting). BEPS is ondertussen dan ook een zeer vertrouwd begrip geworden: het OECD-plan met de 15 actiepunten om de mazen in het internationale belastingstelsel te dichten.
Ook onze Staatssecretaris Wiebes ontkomt er niet aan om met enige regelmaat een update te geven over het BEPS project. Hij heeft onlangs nog aangegeven groot voorstander te zijn van meer transparantie en het delen van informatie tussen belastingdiensten van verschillende landen.
Transparantie en Country-by-Country reporting
Deze transparantie wordt uitgewerkt in actiepunt 13 van het BEPS-project. Country-by-Country (CbC)-reporting lijkt hierin het sleutelwoord.
Vanaf 1 januari 2016 zijn multinationale ondernemingen met omzet vanaf € 750 miljoen verplicht om jaarlijks hun internationale (fiscale) administratie in een door de OECD ontwikkeld sjabloon te gieten. Het gaat hierbij niet alleen om informatie over de fiscale winsten die in de verschillende belastingjurisdicties worden behaald, maar bijvoorbeeld ook om omzet van gelieerde en niet-gelieerde partijen, betaalde en gestalde belastingen, het aantal medewerkers, de waarde van de vaste activa en een beschrijving van de lokale activiteiten.
Liggen de fiscale kerncijfers van multinationals straks op straat?
CbC-reporting is primair bedoeld als een risk assessment tool voor de belastingdiensten. Het hoofdkantoor van de multinational moet de informatie rapporteren aan de belastingdienst in het land van vestiging, die de informatie vervolgens doorzet naar de belastingautoriteiten van de buitenlandse dochterbedrijven.
Naar de mening van onze Staatssecretaris gaat deze transparantie echter niet ver genoeg. Hij is groot voorstander van het openbaar maken van de CbC-rapportages en zoekt hierin steun bij de Europese Commissie. Komen de fiscale kerncijfers van het bedrijf straks letterlijk en figuurlijk op straat te liggen? En wat is de impact van het openbaar maken van CbC-reporting?
Transparantie omdat het loont
Over het algemeen zijn bedrijven terughoudend in het publiceren van bedrijfsgevoelige informatie. Anderzijds kent transparantie ook zijn voordelen. Multinationals liggen steeds vaker onder vuur, vooral ook als het gaat om hun bijdrage aan de lokale schatkisten. Reputatieschade in de vorm van negatieve publiciteit omtrent belastingontwijking kan aanzienlijke financiële risico's met zich mee brengen. Niet alleen in de media en publieke opinie klinkt de oproep om meer openheid over de belastingpositie van multinationals, ook andere stakeholders zoals klanten, leveranciers, medewerkers, investeerders en beleggers vragen hier nadrukkelijk om. Wie niet transparant is, lijkt langzaam het onderspit te delven.
Per 1 januari 2016 is transparantie omtrent de internationale belastingpositie in de vorm van de CbC-reporting verplicht voor alle multinationals met een omzet vanaf € 750 miljoen. Ik geef de multinationals die niet onder de verplichte CbC-reporting vallen in overweging om vrijwillig overgaan te gaan tot publicatie van informatie over hun wereldwijde belastingafdrachten. Niet omdat het moet, maar omdat het loont.
Blog EY - Ingrid Allemekinders
Bron: EY
Informatiesoort: Nieuws
Rubriek: Internationaal belastingrecht
3