Hoe kijk je aan tegen je nominatie?

Ik voel me vereerd dat ik ben genomineerd, zeker gelet op het feit dat er veel andere goede fiscalisten zijn die regelmatig publiceren.  

Waarom denk je dat je genomineerd bent?

Ik denk dat ik genomineerd ben, omdat ik op jonge leeftijd (26 jaar) al een relatief groot aantal publicaties op mijn naam heb staan. Daarnaast meen ik dat ik ingewikkelde fiscale problematiek op een eenvoudige en heldere manier kan beschrijven (ik motiveer dit in mijn antwoord op vraag 3). Daarmee voldoe ik aan beide criteria van de Stevensprijs.     

Waarom moet jij winnen?

Ik ga niet beweren dat ik op alle fronten de beste van de vijf genomineerden ben. Ik zal ook niet degene zijn met de meeste praktijkervaring. Ik denk echter wel dat ik bij uitstek voldoe aan de twee criteria van de Stevensprijs. Ik ben ten eerste de op één na jongste van de genomineerden met slechts 1 jaar leeftijdsverschil ten opzichte van de jongste genomineerde. Wolters Kluwer komt nu met een prijs voor jonge fiscalisten: ken de prijs dan ook toe aan iemand die relatief jong is.

Ten tweede zijn er diverse feiten en reacties van anderen waaruit afgeleid kan worden dat ik bij uitstek aan het tweede criterium voldoe. Toen ik een kind was, kwam het al voor dat docenten tegen medeleerlingen zeiden: ‘vraag maar aan Isabella'. Tijdens mijn studietijd heb ik bijscholingscursussen gegeven in fiscale en andere juridische vakken. Diverse studenten zijn mede dankzij mijn cursussen geslaagd. Eén gebeurtenis staat mij echter in het bijzonder bij. Ik bevond mij in de juridische bibliotheek van de Uva toen een voormalig cursist naar mij toe kwam en enthousiast zei: ‘ik heb een 8,5 gehaald!'. Ik heb het uiteraard niet gezegd, maar ik baalde als een stekker want ik had zelf een 8,0 gehaald voor het desbetreffende vak.

Daarna ben ik fiscale vakken gaan doceren op de Uva, waar de beoordelingen van de studenten eveneens goed waren. Eerder dit jaar zei een studente: ‘Er zijn maar weinig docenten die de stof zo helder kunnen uitleggen als u.'

Ook heb ik vaak gehoord dat ik goed en helder kan schrijven. Met name mijn columns in de Vakstudie Nieuws, waarin ik op speelse wijze zware kost aan de orde stel, hebben positieve reacties uitgelokt. Mijn column over wat vrouwen en de instellingen van de EU met elkaar gemeen hebben (V-N 2015/38.0), heeft zelfs de International Tax Blog van Wolters Kluwer gehaald! Verder kreeg mijn column over de onzakelijke lening (V-N 2014/24.0) op TaxLive.nl het stempel ‘viva-stijl'. Iemand die zo'n ingewikkeld leerstuk als de onzakelijke lening in viva-stijl kan gieten, heeft het qua eenvoud en helderheid toch goed gedaan lijkt mij

Dus ja, ik denk dat ik ingewikkelde fiscale problematiek zowel mondeling als schriftelijk helder kan overbrengen. Dit dank ik mijns inziens aan mijn sterke analytische vermogen in combinatie met het vermogen om mijn denkwijze aan anderen over te brengen.

Isabella de Groot is werkzaam bij het Tax Knowledge Center van Meijburg & Co. Daarnaast is zij als docente (met name vennootschapsbelasting) verbonden aan de Universiteit van Amsterdam.

Stevensprijs

Op vrijdag 11 december 2015 reikt Wolters Kluwer voor de eerste maal in de geschiedenis de Stevensprijs uit. Deze jaarlijks terugkerende prijs is vernoemd naar prof. dr. L.G.M. Stevens en wordt uitgereikt aan de jonge fiscale auteur die er - tussen alle andere werkzaamheden door - in slaagt moeilijke fiscale materie op een eenvoudige en heldere manier te beschrijven. Met een reactieformulier op de Wolters Kluwer site kunnen belangstellenden hun voorkeur aangeven voor één van de genomineerden.

Lees ook de antwoorden van Madeleine Merkx  en de antwoorden van Bart van der Burgt op de vragen over hun nominatie.

Bron: Redactie TaxLive