Meervoudige commissariaten leiden tot een kleiner ondernemingsrisico. Als leden van een Raad van Commissarissen commissariaten bij verschillende bedrijven combineren, blijken deze dubbelfuncties als knooppunt te fungeren. Informatie kan daardoor worden gedeeld en het is makkelijker om andere netwerkmiddelen, zoals personen, in te schakelen. Dat stelt bedrijfskundige Michiel Wolfswinkel in zijn proefschrift Corporate Governance, Firm Risk and Shareholder Value of Dutch Firms (Ondernemingsbestuur, ondernemingsrisico en de aandeelhouderswaarde van Nederlandse bedrijven). Wolfswinkel promoveert 8 maart 2013 aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Sinds januari van dit jaar  is het aantal commissariaten dat een persoon tegelijkertijd mag bekleden beperkt tot een wettelijk maximum (art. 2:197a en 2:197b BW). Op basis van de Code Tabaksblat uit 2005 schrijft de wet voor dat lidmaatschap van een Raad van Commissarissen met maximaal vier andere lidmaatschappen bij andere grote bedrijven gecombineerd mag worden. Een aanstelling die niet aan deze wettelijke eis voldoet is ongeldig.
 
De motivatie voor deze aanpassing van het burgerlijk wetboek is het zekerstellen van de kwaliteit van management en toezicht, het voorkomen van belangenverstrengeling, het bijdragen aan het doorbreken van het 'old boys network' en het borgen van onafhankelijkheid.

Ondernemingsrisico

Wolfswinkel trekt echter de validiteit van deze onderliggende motivatie in twijfel. In zijn proefschrift onderzoekt hij  de relatie tussen meervoudige bestuursfuncties en het ondernemingsrisico in Nederlandse bedrijven. De promovendus  richt zich daarbij in het bijzonder op het effect van die meervoudige commissariaten op het ondernemingsrisico. Uit zijn onderzoek blijkt dat meervoudige bestuursfuncties in raden van commissarissen het systematische risico van het bedrijf beperken. Ook biedt een bankier in de Raad van Commissarissen een groter vermogen tot het beperken van risico.

Beide effecten zijn een empirische ondersteuning voor het perspectief dat dubbelfuncties een belangrijk knooppunt vormen waardoor informatie over zakelijke gebruiken en best practices stroomt en waarmee netwerk middelen kunnen worden ingezet.

Het promotieonderzoek van Wolfswinkel is verricht binnen het Erasmus Doctoral Programme in Business & Management, dat georganiseerd wordt door het Erasmus Research Institute of Management. ERIM is het gezamenlijke onderzoeksinstituut van de Rotterdam School of Management (RSM) en de Erasmus School of Economics (ESE) aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.
 

Bron: Erasmus Universiteit Rotterdam

Informatiesoort: Nieuws

Rubriek: Civiel recht algemeen

1

Gerelateerde artikelen