Fiscale autoriteiten besteden sinds een aantal jaren steeds meer aandacht aan verrekenprijzen (of transfer pricing). Bij het vaststellen van verrekenprijzen spelen de OECD Transfer Pricing Guidelines for Multinational Enterprises and Tax Administrations (de OESO-richtlijnen) een belangrijke rol.
Bij transfer pricing gaat het om het vaststellen van zakelijke verrekenprijzen voor transacties tussen gelieerde entiteiten. Anders gezegd: eventuele onzakelijke elementen moeten fiscaal worden geëlimineerd. Door de verrekenprijzen aan te passen aan de prijzen die tussen ongelieerde partijen tot stand zouden komen, wordt zeker gesteld dat de gehele winst uit onderneming in de heffing wordt betrokken. Verrekenprijsregels houden dus verband met de totaalwinstgedachte.
De OESO-richtlijnen noemen vijf methoden die gehanteerd kunnen worden bij het bepalen van een zakelijke verrekenprijs. Het betreft drie traditionele methoden (Comparable Uncontrolled Price-methode, Resale Price-methode en Cost-plus-methode) en twee transactionele methoden (Transactional Net Margin-methode en Transactional Profit Split).
In de praktijk wordt meestal de Transactional Net Margin-methode gebruikt in combinatie met een “profit level indicator”. Hierbij wordt bijvoorbeeld gekeken naar de verhouding tussen de operationele winst en de totale kosten (net cost plus marge) of naar de verhouding tussen de EBIT en de omzet (operationele marge).
Wilt u meer weten over verrekenprijzen? Lees dan het gratis thema hierover op de Navigator.
Bron: Redactie TaxLive