Volgens Weekers behoeft met name de definitie van woon-werkverkeer nog een nadere uitwerking. Dit blijkt ook uit de door hem begin juli uitgebrachte hoofdlijnennotitie voor herziening fiscale regime kosten woon-werkverkeer. Want wat wordt nu precies verstaan onder 'woon-werkverkeer'? Weekers streeft naar een definitie die maximaal eenvoudig is en zo rechtvaardig mogelijk uitwerkt. Zijn voorkeur gaat uit naar één enkele definitie voor alle belastingen. Wat Weekers in ieder geval probeert te voorkomen is een herhaling van wat in het verleden gebeurde. Vóór 2004 was woon-werkverkeer namelijk ook belast en dat leidde toen tot een stortvloed aan rechtszaken en een veelvoud van beleidsbesluiten.

Een van de mogelijkheden waar Weekers aan denkt is aansluiting zoeken bij de definitie van woon-werkverkeer zoals deze wordt gehanteerd voor de Wet op de omzetbelasting 1968. Deze definitie is recentelijk nog maar eens aangehaald in een nieuw besluit over de heffing van omzetbelasting over het privégebruik van de auto (Besluit van 11 juli 2012, Nr. BLKB 2012/639M).

In de omzetbelasting wordt het woon-werkverkeer al als privé aangemerkt. Hieronder vallen de reizen tussen de woon-of verblijfplaats en een in het arbeidscontract vastgelegd vast werkadres waar men (één of meerdere dagen) zijn werkzaamheden verricht. Ontbreekt dit adres dan geldt het bedrijfsadres van de werkgever. Het is in principe aan de werknemer of de ondernemer om zijn woonplaats/verblijfplaats te kiezen. De definitie heeft tot gevolg dat de (heen en/of terug) reizen naar andere plaatsen dan de vaste werkplaats of het bedrijfsadres niet worden aangemerkt als woon-werkverkeer. Zo zal het reizen van een bouwvakker naar de bouwplaats in de regel geen woon-werkverkeer zijn (tenzij dit als vaste werkplaats is overeengekomen). Ook bijvoorbeeld het reizen van een onderhoudsmonteur naar het adres van een klant valt daar dan niet onder.

Of Weekers kiest voor de definitie 'woon-werkverkeer' van de omzetbelasting is nog maar de vraag. Keerzijde van deze definitie is namelijk dat een in een arbeidscontract vastgelegde werkplek makkelijk te manipuleren is.

Voorlopig gebruikt Weekers zijn tijd voor overleg met vertegenwoordigers van het bedrijfsleven en bijvoorbeeld de Nederlandse Orde van Belastingadviseurs. Op die manier hoopt hij alsnog te komen tot een voor alle partijen werkbare regeling. Meer duidelijkheid voor de praktijk zal er pas komen op Prinsjesdag want dan wordt het Belastingplan 2013 bekend gemaakt.

Bron: Redactie TaxLive