Belanghebbende (X) drijft in maatschapsverband een onderneming met zijn broer (A). Belanghebbende is getrouwd met Y. A is getrouwd met B, de zus van Y. De onderneming van de broers bestaat uit twee boerderijen, een van circa 100 ha. (boerderij 1) en een van circa 50 ha (boerderij 2). De schoonouders van de broers drijven ook een agrarische onderneming. De bij deze onderneming behorende grond bedraagt circa 55 ha. De maatschap van de broers wordt op 30 april 1986 beëindigd. Aan belanghebbende wordt 75 ha. toegewezen (50 ha. van boerderij 2 en 25 ha. van boerderij 1) en aan A wordt 75 ha. (van boerderij 1) toegewezen. Belanghebbende verpacht vervolgens de aan hem toegescheiden 25 ha. van boerderij 1 aan zijn broer. Een en ander geschiedt in verband met de verwachting dat de schoonouders hun boerderij aan hun dochters zullen nalaten en dat de broers dan grond kunnen gaan ruilen. B en Y verkrijgen de grond uiteindelijk in 2001 en de ruil vindt plaats in 2002. De inspecteur corrigeert vervolgens de IB-aangifte 2002 van belanghebbende met € 387.472. Volgens de inspecteur heeft belanghebbende deze winst namelijk gerealiseerd bij de ruil. De inspecteur stelt hierbij dat ten aanzien van de verpachte grond zowel bij het begin als bij het einde van de pacht moet worden uitgegaan van de waarde in vrije staat.
Rechtbank Haarlem oordeelt dat de broers niet onzakelijk hebben gehandeld bij het aangaan van de pachtovereenkomst. Volgens de rechtbank is hierbij niet van belang dat zij ook op een andere wijze tot hetzelfde resultaat hadden kunnen komen. De rechtbank overweegt nog wel dat bij het aangaan van de pachtovereenkomst de familierelatie een rol heeft gespeeld, maar volgens de rechtbank brengt dat niet meer dat de pachtovereenkomst niet op vergelijkbare wijze met een willekeurige derde zou ziijn gesloten. De bij de ruil vervreemde grond mag dan ook voor de waarde in verpachte staat in de winstberekening worden verwerkt. Het gelijk is aan belanghebbende.