De inspecteur neemt in het kader van het opleggen van de aanslag IB/PVV 2015 een informatiebeschikking en stelt vragen over een bij een gelieerde vennootschap gevormde RUS/RUT. X maakt bezwaar en stelt beroep in tegen de uitspraak op bezwaar; het beroep is na verzet alsnog ontvankelijk verklaard. Omdat de inspecteur inmiddels de aanslag IB/PVV 2015 heeft opgelegd, komt de eerste informatiebeschikking te vervallen. In geschil is of de inspecteur in deze situatie een tweede identieke informatiebeschikking mag nemen. De inspecteur stelt dat deze casus afwijkt van HR 14 oktober 2022, ECLI:NL:HR:2022:1439, V-N 2022/45.24, omdat het vervallen van de eerste beschikking niet het gevolg was van een bewuste keuze.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat ook in de situatie dat de eerste informatiebeschikking van rechtswege is vervallen door het opleggen van de aanslag IB/PVV 2015 de inspecteur in de bezwaarfase tegen die aanslagen geen tweede informatiebeschikking mag nemen voor dezelfde tekortkoming van X. Een ander oordeel zou betekenen dat art. 52a lid 3 AWR een dode letter zou worden. Dat de eerste beschikking niet bewust door de inspecteur is ingetrokken maar door procedurele omstandigheden is vervallen, maakt het voorgaande niet anders; de risico’s van een gebrekkige rechtsmiddelverwijzing liggen bij de inspecteur. De rechtbank heeft de tweede informatiebeschikking daarom terecht vernietigd. Het hoger beroep van de inspecteur is ongegrond. Het hof verwerpt tevens X’s hoger beroep omdat de inspecteur lopende de procedure over de informatiebeschikking nog geen uitspraak kon doen op het bezwaar tegen de aanslag. Verder is de ISV door de rechtbank niet te laag vastgesteld.

[Bron Uitspraak]

Wetingang:

Algemene wet inzake rijksbelastingen artikel 47

Algemene wet inzake rijksbelastingen artikel 52A