Belanghebbende, X, ontvangt van de gemeente een WOZ-beschikking 2008 met een WOZ-waarde van € 13.000. De onroerende zaak wordt op de beschikking aangeduid als "Onbebouwd 00000, bos Y". In zijn bezwaarschrift stelt X dat de omschrijving "bos" niet juist is, maar dat dit moet zijn "woonerf". X verzoekt de gemeente een juiste omschrijving toe te passen. De heffingsambtenaar erkent in de uitspraak op bezwaar dat de aanduiding van het object onjuist is. Hij verklaart het bezwaar deels gegrond en handhaaft de WOZ-waarde. X stelt beroep in maar wordt door Rechtbank 's-Hertogenbosch niet-ontvankelijk verklaard

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat de WOZ-beschikking op het punt van de aanduiding van de onroerende zaak in strijd is met art. 23 van de Wet WOZ. De heffingsambtenaar heeft nagelaten de onroerende zaak in de beschikking zodanig te omschrijven of nader aan te duiden dat het voor X duidelijk was welk perceel en/of welke percelen tot de onroerende zaak behoorde(n). Hierbij neemt het hof in aanmerking dat op de WOZ-beschikking nog twee andere objecten staan vermeld die ook niet te herleiden zijn tot kadastrale percelen of anderszins. In de uitspraak op bezwaar heeft de heffingsambtenaar verzuimd de WOZ-beschikking te verbeteren. Het hof doet dit daarom alsnog en overweegt dat het object bestaat uit drie kadastrale percelen waarvan er twee onder de cultuurgrondvrijstelling vallen en de derde moet worden aangeduid als woonerf. X stelt tevergeefs dat de heffingsambtenaar in verband met een planschadeprocedure belang heeft bij een zo laag mogelijke waarde. Het hof overweegt dat de belastingrechter alleen kan beoordelen of de waarde te hoog is vastgesteld en X heeft erkend dat dit niet het geval is. Het hoger beroep van X is gegrond.

Lees ook het thema over de WOZ.

[Bron Uitspraak]