X dient voor de jaren 2019 en 2020 aangiften inkomstenbelasting in, waarin zij inkomensafhankelijke combinatiekorting (iack) claimt. De inspecteur legt de aanslagen aanvankelijk conform de aangiften op. In 2023 ontvangt de inspecteur, naar aanleiding van een informatieverzoek over het jaar 2021, een pleegcontract waaruit blijkt dat X een pleegzorgvergoeding ontvangt voor haar pleegkinderen. De gemachtigde van X erkent vervolgens dat geen recht bestaat op iack. De inspecteur kondigt navorderingsaanslagen aan en stelt deze vast, omdat X volgens hem ten onrechte iack heeft geclaimd. X maakt bezwaar tegen de navorderingsaanslagen en de belastingrentebeschikkingen, maar de inspecteur verklaart de bezwaren ongegrond. In beroep stelt X dat de inspecteur geen nieuw feit heeft en dus niet mag navorderen. In geschil is of de inspecteur voor de jaren 2019 en 2020 navorderingsaanslagen mag opleggen op grond van een nieuw feit.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de inspecteur mag navorderen, omdat pas na ontvangst van het pleegcontract in november 2023 duidelijk wordt dat X een pleegzorgvergoeding ontvangt en daardoor niet voldoet aan het onderhoudsvereiste voor iack. De inspecteur mag bij het opleggen van de oorspronkelijke aanslagen uitgaan van de juistheid van de aangifte en hoeft zonder concrete aanwijzingen geen nader onderzoek te doen. De rechtbank verwerpt het standpunt van X dat de inspecteur eerder onderzoek had moeten instellen, omdat uit de aangifte niet blijkt dat sprake is van een pleegzorgvergoeding. De rechtbank concludeert dat sprake is van een nieuw feit en verklaart de beroepen ongegrond.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wet inkomstenbelasting 2001 8.14a

Algemene wet inzake rijksbelastingen 16