X staat sinds 1979 ingeschreven op de Filipijnen. Hij handelt al vele jaren in onder andere oud legermaterieel en reist daartoe veel over de wereld. Hij is onder andere werkzaam in Nederland, Duitsland, Griekenland en Azië. Omdat een redelijk vermoeden is ontstaan dat X zich schuldig heeft gemaakt aan witwassen c.q. gewoonte witwassen van crimineel verkregen gelden, wordt een strafrechtelijk onderzoek gestart naar onder andere X. Naar aanleiding van dit onderzoek legt de inspecteur een IB-aanslag 2015 op aan X. X is het hier niet mee eens. Hij stelt onder meer dat hij niet in Nederland woont en dat de aanslag te hoog is. Daarnaast voert hij diverse formele verweren aan.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat X in 2015 naar nationaal recht in Nederland woont. In dat jaar had X een duurzame band van persoonlijke aard met Nederland. Het hof hecht daarbij niet alleen waarde aan het feit dat X duurzaam de beschikking had over een woning in Nederland en daar ook in niet geringe mate verbleef, maar ook nog aan diverse andere feiten en omstandigheden. Dat X in 2015 ook gebruik maakte van een woning in Duitsland en een appartement op de Filipijnen en dat hij daar ook regelmatig verbleef, acht het hof minder van belang. Een en ander leidt er namelijk niet toe dat X in 2015 niet naar nationaal recht in Nederland woonde. Vervolgens stelt het hof vast dat het middelpunt van de levensbelangen van X in 2015 niet op de Filipijnen maar in Nederland is gelegen. X is dus in 2015 op grond van het belastingverdrag Nederland-Filipijnen alleen inwoner van Nederland. Over de hoogte van het inkomen komt het hof tot de conclusie dat het in de aanslag begrepen belastbare inkomen uit werk en woning van € 50.000 te laag is vastgesteld en het in de aanslag begrepen belastbare inkomen uit sparen en beleggen tot een te hoog bedrag. Daarbij honoreert het hof nog wel het beroep van de inspecteur op interne compensatie. De formele klachten worden verworpen.

[Bron Uitspraak]

Wetingang:

Algemene wet inzake rijksbelastingen artikel 4