Belanghebbende, v.o.f. X, houdt zich bezig met inventarisatiewerkzaamheden - het opnemen van voorraden - bij supermarkten en andere winkelbedrijven. Het tellen van de voorraden doet X met behulp van een pool van 160 tot 200 oproepkrachten, van wie X er wekelijks ongeveer 60 inzet. X stelt de oproepkrachten wekelijks op de hoogte van de planning, waarna de oproepkrachten hun beschikbaarheid kenbaar kunnen maken. In het geval een ingeroosterde oproepkracht zich afmeldt, probeert X een vervanger te regelen. De tellingen gebeuren op locatie, onder leiding van een oproepkracht die fungeert als ploegleider. In november 2010 geeft de inspecteur aan X een beschikking af, waarin staat dat de oproepkrachten verplicht verzekerd zijn voor de werknemersverzekeringen.Rechtbank Breda oordeelt dat de arbeidsverhouding tussen X en de oproepkrachten kwalificeert als een privaatrechtelijke dienstbetrekking. Volgens de rechtbank is het niet goed voorstelbaar dat er geen gezagsverhouding is. De rechtbank geeft daartoe aan dat het werk niet zodanig eenvoudig is dat het zonder nadere werkinstructies van en zonder toezicht door X zou kunnen worden verricht, dat de oproepkrachten werkzaam zijn op door X aangenomen werken en daarom haar aanwijzingen moeten volgen. De rechtbank geeft daartoe verder aan dat X via de ploegleider de controle en het toezicht op de locaties uitoefent en vooraf via een PowerPointpresentatie aangeeft welke regels gelden en op welke wijze de werkzaamheden moeten worden uitgevoerd. De rechtbank acht verder aannemelijk dat er sprake is van een verplichting om de arbeid persoonlijk te verrichten. Dat X de plicht heeft om loon te betalen aan de oproepkrachten is niet in geschil. De rechtbank verklaart het beroep van X ongegrond.