Belanghebbende, X bv, betaalt in 2013 aan twee van haar werknemers een loon van meer dan € 150.000. Op de loonaangifte maart 2014 draagt X bv een bedrag van € 41.032 aan pseudo-eindheffing hoog loon af.
Advocaat-generaal Wattel meent dat de verlenging van de crisisheffing deels in strijd is met het recht op eigendom als bedoeld in art. 1 Eerste Protocol bij het EVRM. Het wetsvoorstel om de als eenmalig bedoelde crisisheffing te verlengen voor het jaar 2013, is op 17 september van dat jaar (Prinsjesdag) aan de Tweede Kamer gezonden. De wetgever heeft volgens de A-G met de verlenging van de crisisheffing twee concrete en specifiek voor deze belastingplichtigen geldende gerechtvaardigde verwachtingen geschonden, namelijk die gebaseerd op een wettelijke horizonbepaling en die gebaseerd op de aankondiging van regeringswege dat de heffing niet verlengd zou worden. Dit komt bovenop het algemene uitgangspunt dat burgers niet bedacht hoeven te zijn dat onvoorzien met terugwerkende kracht belasting wordt geheven over voorbije tijdvakken. Doordat de wetgever voorbij is gegaan aan de terugwerkende kracht van de tweede eenmalige crisisheffing is er geen rechtvaardiging gegeven voor die terugwerkende kracht. Als het budgettaire belang als rechtvaardiging moet worden verondersteld, dan is dat volgens de A-G geen ‘specific and compelling reason' als bedoeld in de jurisprudentie van het EHRM. De A-G meent dat rechtsherstel ter zake van de terugwerkende kracht betekent dat niet kan worden geheven over het deel van het loon dat vóór 17 september 2013 reeds de € 150.000 overschreed, maar wel over het loondeel boven € 150.000 voor zover het na 17 september 2013 werd genoten. Verwijzing moet volgen voor de berekening van het rechtsherstel in de onderhavige zaak.
Wetsartikelen:
Wet op de loonbelasting 1964 32bd