Een werknemer, zeven jaar in dienst, boekt in januari 2015 een vakantie voor de eerste drie weken van de zomervakantie in 2015. In de arbeidsovereenkomst van de werknemer staat dat vakantiedagen vóór 15 maart van het betreffende jaar moeten worden doorgegeven; dan worden die dagen in beginsel gehonoreerd. De werknemer laat echter pas op 1 juni 2015 aan zijn leidinggevende weten dat hij de eerste drie weken van de zomervakantie een vakantie heeft geboekt, maar dan blijkt dat een collega gedurende diezelfde periode ook op vakantie gaat.
De werkgever accepteert deze gang van zaken niet en verbiedt de werknemer in de betreffende periode met vakantie te gaan. De werknemer laat weten toch te gaan, waarop de werkgever hem op 18 juni 2015 op non-actief zet en een ontslagprocedure wegens verwijtbaar handelen en een verstoorde arbeidsrelatie start.
Kantonrechter
De rechter is van mening dat de werknemer verwijtbaar heeft gehandeld, maar niet zodanig dat dit een grond voor ontslag oplevert. De werkgever valt namelijk ook een verwijt te maken nu de werkgever de collega al in oktober 2014 toestemming heeft gegeven om de eerste drie weken van de zomervakantie van 2015 vakantiedagen op te nemen en de werknemer hierover niet heeft geïnformeerd.
Bovendien heeft de werkgever volgens de kantonrechter enig overleg over deze kwestie onmogelijk gemaakt door de werknemer op non-actief te stellen. Van andere incidenten tijdens het dienstverband is geen sprake. De rechter wijst het verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst van de werkgever dan ook af.
Conclusie
Als het binnen uw organisatie, of een onderdeel/afdeling binnen uw organisatie van belang is om te weten wie wanneer op vakantie wil/gaat, zodat vakanties op elkaar af kunnen worden gestemd, communiceert u dit dan tijdig en helder. Ook is het verstandig de verplichting tot het melden van vakanties niet eenzijdig bij het personeel neer te leggen, maar informeert u hier bijvoorbeeld actief onder het personeel naar, zodat u niet voor onaangename verrassingen komt te staan (qua planning, rooster, bezetting, etc.). Voorkomen is beter dan genezen. Uiteraard behoeft dergelijk gedrag niet onbestraft te blijven, maar uit deze uitspraak kunnen we opmaken dat ontslag op staande voet een brug te ver is.
Bron: Baker Tilly Berk
0