Wij, fiscalisten, hebben een boeiend vak. Een van de interessante aspecten is voor mij de omstandigheid dat het belastingrecht veel in beweging is. Het is een dynamisch vak, waarbij je steeds moet blijven nadenken en vooral steeds moet blijven lezen. Elke week opnieuw ploegen wij tientallen pagina's arresten, wetsvoorstellen, opinies en dergelijke door. En – als ik voor mijzelf spreek – eigenlijk altijd met veel plezier.
Maar dan komt de zomer. De Tweede Kamer is met zomerreces, de raadsheren van de Hoge Raad zijn met vakantie en er is vaak maar weinig nieuws onder de zon. Tot mijn verbazing (elk jaar opnieuw) blijven de fiscale vaktijdschriften gewoon verschijnen en zijn niet eens gekrompen tot miniformaat… Plotseling verschijnt er veel lagere rechtspraak. Soms ook uitspraken die maanden geleden al voor publicatie zijn vrijgegeven, maar kennelijk pas interessant genoeg zijn voor publicatie in de fiscale komkommertijd. Dikwijls bekruipt mij in die periode dan ook het gevoel nadat ik mijn wekelijkse portie fiscale periodieken heb gelezen: heb ik eigenlijk wel iets nieuws gelezen?
Echt vervelend wordt het als bij terugkomst van een aantal weken vakantie een stapel vaktijdschriften op je wacht. Er zijn in dat verband, globaal gesproken, twee groepen fiscalisten: zij die na de vakantie alles wat is verschenen, alsnog lezen en zij die dat niet doen. Ik behoor tot de eerste groep. Na een aantal avonden lezen en scannen is de conclusie dat er niet veel nieuws onder de zon is dan wel wat zuur. Toch wil ik het risico niet lopen dat ik iets mis wat wel van belang is.
Ik zou er daarom bij de uitgevers van fiscale tijdschriften voor willen pleiten de zomermaanden (juli en augustus) zoveel mogelijk vakliteratuurvrij te maken. Voorheen gebeurde dat vaker, maar zelfs Vakstudie Nieuws heeft deze zomer maar één week overgeslagen. Als de vaktijdschriften zich in de zomermaanden beperken tot die arresten, uitspraken en overige publicaties die fiscalisten echt niet mogen missen, zouden ze, naar mijn inschatting, slechts eens in de vier weken hoeven te verschijnen.
Voor diegenen die in hun vakantie niet zonder kunnen, een vakliteratuurpauze kan natuurlijk ook worden benut voor het inhalen van vakliteratuur die is blijven liggen. Toen ik jaren geleden begon als belastingadviseur, vertelde ‘mijn vennoot' desgevraagd dat hij vrijwel zijn volledige vakantie in Zuid-Frankrijk pleegde te besteden aan het lezen van gedurende het jaar opgespaarde vakliteratuur. "Ach", verzuchtte hij, "Je ziet jezelf wel zitten soms, in de voortent aan het campingtafeltje met al die oude Weekbladen voor Fiscaal Recht….".
Informatiesoort: Uitvergroot
Rubriek: Belastingrecht algemeen
10