Klimaatverandering. Je kunt de menselijke invloed ontkennen of bagatelliseren. Je kunt er ook wat aan proberen te doen, want wie denk je als klimaatontkenner eigenlijk voor de gek te houden? Natuurlijk gebeurt er ook wat. Maar is het voldoende?
Niemand wil zijn comfortabele leventje gedag zeggen – vandaar de ontkenning – maar het zal wel nodig zijn. Wereldwijd. Ziet u het gebeuren? Ik niet. In mijn pessimistische kijk op de toekomst is het al te laat. We hebben te lang gewacht, maar bovenal zijn we niet bereid de prijs te betalen die nodig is. Bestel gerust een nieuwe Tesla als u denkt dat het helpt. Misschien levert de gedachte ‘iets’ te doen u ook wel de gewenste gemoedsrust op. Verder kunnen we op elk dak zonnepanelen leggen, de Noordzee volbouwen met windmolenparken, de veestapel tot de laatste koe uitfaseren en afval scheiden tot we een ons wegen, maar in mijn optiek werkt het alleen maar vertragend, zolang de wereldbevolking maar blijft toenemen. We zijn gewoon met te veel op deze aardbol. Dáár moeten we wat aan doen.
Maar dat gebeurt niet. Integendeel. In Nederland wordt voortplanting zelfs gesubsidieerd. De huidige kinderopvangtoeslag wordt vervangen door een inkomensafhankelijke vergoeding van 96% voor werkende ouders. Hiermee wordt het voor ouders aantrekkelijker om werk en zorg voor jonge kinderen te combineren. Ik gun iedereen de vervulling van zijn of haar kinderwens, maar je kunt dezelfde dingen ook anders zien.
Ik zie in deze vergoeding vooral een voortplantingssubsidie. Een ander voorbeeld, de Wet betaald ouderschapsverlof. Ouders kunnen hiermee een UWV-uitkering ontvangen voor negen weken ouderschapsverlof. Alleen SGP en JA21 hebben tegen deze wet gestemd, zo eensgezind zijn we over de invoering van deze wet. Alle mooie doelstellingen ten spijt, je kunt ook dit zien als een voortplantingssubsidie. En zo kunnen we nog wel even doorgaan: kinderbijslag, het kindgebonden budget. Alleen op het gebied van de heffingskortingen constateer ik dat de laatste kindafhankelijke heffingskorting, de IACK, verdwijnt, maar pas per 2025. Overigens lijkt mij daarvan nu juist weinig voortplantingsstimulans uit te gaan.
Het liefst zie ik al deze subsidies verdwijnen. Misschien moeten we het zelfs wel omdraaien en voortplanting fiscaal bestraffen: extra belastingheffing voor ouders, omdat door hun toedoen de ecologische voetafdruk alleen maar verder wordt vergroot. Mogelijk bent u van mening dat ik mij zou moeten schamen voor het aan de dag leggen van zoveel brutaliteit. Mogelijk vindt u dat we kinderen hard nodig hebben, ook al omdat zij straks mijn AOW betalen. Dat laatste, nogal merkwaardige argument heb ik vaker gehoord. Zou het nu juist niet van grenzeloos egoïsme getuigen als ik bevolkingsgroei zou aanmoedigen omwille van mijn eigen, zorgeloze oudedag?
Maar ik ben ook realist. Ik snap natuurlijk heel goed dat er hele andere motieven aan de door mij genoemde regelingen ten grondslag liggen. En uiteraard begrijp ik ook dat de uitfasering van voortplantingssubsidies in Nederland op wereldschaal weinig impact zullen maken en dat zal voor opportunistische politici voldoende reden zijn om er niet eens over te willen nadenken. Er is, kortom, geen houden aan. Ik blijf dan ook een onverbeterlijke pessimist.
Informatiesoort: Uitvergroot
Rubriek: Toeslagen en zorgverzekeringswet, Sociale zekerheid kinderen en jongeren
