Belanghebbende, X bv, oefent een advocaten- en belastingadviespraktijk uit, waarvan A de dga is. Als X bv op 1 januari 2006 aangifteplichtig wordt voor de loonheffingen, zijn er bij X bv vier werknemers in dienst. In 2009 constateert de inspecteur dat X bv in de periode 1 januari 2006 t/m 31 december 2006 voor elk aangiftetijdvak binnen de aangiftetermijn elektronisch niet één loonaangifte, maar twee afzonderlijke loonaangiften heeft ingediend. Eén voor de loonbetaling aan de dga en één voor de loonbetalingen aan de werknemers. In het systeem van de aangifteverwerking van de inspecteur is de als eerste ingediende aangifte steeds door de tweede vervangen. De gegevens van de eerste aangifte bleven wel raadpleegbaar. De inspecteur heeft de op aangiften gedane betalingen getraceerd en aangemerkt als zijnde een gedane betaling op één loonheffingennummer. Eén betaling in 2007 van ruim € 2.000 had, naar de inspecteur onweersproken heeft gesteld, betrekking op een aanslag IB/PVV van de dga. X bv had bij de betaling ervan gebruik gemaakt van de acceptgiro met een onjuist betalingskenmerk. Die betaling is daarom aangemerkt als een betaling van IB/PVV verschuldigd door de dga en als zodanig door de ontvanger verwerkt.
Rechtbank 's-Gravenhage oordeelt dat het bedrag van ruim € 2.000 terecht is afgeboekt op de aanslag IB/PVV, en dat niet kan worden gesteld dat dit een betaling is van de op de aangiften verschuldigde loonheffing. Hieruit volgt dat X bv een bedrag aan loonheffing niet heeft afgedragen en dat de inspecteur de naheffingsaanslag terecht en voor het goede bedrag heeft opgelegd. De rechtbank oordeelt verder dat de inspecteur de hoorplicht niet heeft geschonden. Dit ondanks het feit dat X bv heeft verzocht te worden gehoord en er geen hoorgesprek heeft plaatsgevonden. De inspecteur heeft zich namelijk voldoende ingespannen om een hoorgesprek mogelijk te maken.
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting, Loonbelasting, Invordering
Instantie: Rechtbank 's-Gravenhage