De Hoge Raad oordeelt dat voor de rechtsgeldigheid van de tariefstelling niet is vereist dat de gemeente in haar verordening bepaalt dat het voor een periode van 24 uur of een gedeelte daarvan geldende tarief voor parkeren, ook het tarief ‘per zestig minuten’ is.
De gemeente Delft legt, naar aanleiding van controles op 5 december 2019 om 15:11 uur en op 7 december 2019 om 16:18 uur, twee naheffingsaanslagen parkeerbelasting van € 91 op aan X. Dit betreft een bedrag van € 30 aan parkeerbelasting (dagtarief) en € 61 aan kosten. Het tarief bedraagt € 30 per zestig minuten en geldt voor een periode van 24 uur of een gedeelte daarvan. X acht dit disproportioneel. Hof Den Haag acht de heffing niet disproportioneel. X gaat in cassatie.
De Hoge Raad oordeelt dat voor de rechtsgeldigheid van de tariefstelling niet is vereist dat de gemeente in haar verordening bepaalt dat het voor een periode van 24 uur of een gedeelte daarvan geldende tarief voor parkeren, ook het tarief ‘per zestig minuten’ is. Niet van belang is dat de Gemeentewet een voorschrift kent (art. 234 lid 3 Gem. wet) op grond waarvan bij het opleggen van naheffingsaanslagen het tarief van toepassing is dat geldt bij een parkeerduur van een uur. Deze bepaling over de berekening van naheffingsaanslagen is niet van belang voor de vaststelling van het tarief. De verordening hoeft dan ook niet te voorzien in een specifiek tarief voor een parkeerduur van een uur. Bij het opleggen van een naheffingsaanslag is het bedrag aan parkeerbelasting dat is verschuldigd als ter plaatse een uur wordt geparkeerd wel van belang. Dat geldt ook als een dagtarief wordt gehanteerd. De naheffingsaanslag moet dan worden berekend aan de hand van het dagtarief. De Hoge Raad bevestigt verder dat het (dag)tarief van € 30 niet in strijd met de Gemeentewet is en ook niet disproportioneel is. Het beroep in cassatie is ongegrond.
Wetsartikelen:
Instantie: Hoge Raad
Rubriek: Belastingen van lagere overheden, Fiscaal bestuurs(proces)recht
Editie: 16 oktober
Informatiesoort: VN Vandaag