Belanghebbende, de heer X, is gerechtigd tot een "en/of" KB Lux rekening. X beroept zich eerst op zijn zwijgrecht, doch stelt later dat de rekening via vererving van zijn vader is verkregen en dat hij nimmer zelf geld heeft gestort of opgenomen. De rekening staat op naam van X en zijn – in Andorra woonachtige en in 2006 overleden - broer. In geschil zijn de eind 2004, 2005 en 2006 – mede met behulp van de verlengde - navorderingstermijn aan X opgelegde aanslagen in de IB en VB-sfeer, alsmede de 50% verhogingen en boetes. Na het overlijden van zijn broer komt X terug op zijn verklaring dat zijn vader en broer betrokken waren bij de KB Lux rekening en neemt alsnog de volle verantwoording voor de stortingen. X stelt echter dat de aanslagen niet voortvarend genoeg zijn opgelegd. Tussen het moment waarop de het Ministerie van Financiën de door de Belgische autoriteiten verstrekte gegevens heeft ontvangen en het moment waarop X is geïdentificeerd, zijn drie jaren en vier maanden verstreken. Vervolgens duurt het nog tien maanden voordat de eerste aanslagen worden opgelegd.
Rechtbank 's-Gravenhage oordeelt dat met het voorbereiden en vaststellen van de aanslagen geen langere termijn is gemoeid dan op grond van het evenredigheidsbeginsel kan worden aanvaard. Hierbij wordt mede overwogen dat de inspecteur – mede met het oog op het bereiken van een compromis – juist zorgvuldig is geweest, door X ruim in de gelegenheid te stellen (alsnog) de juiste gegevens te verstrekken. Vanwege het overschrijden van de redelijke termijn worden de verhogingen en boetes wel gematigd met 20%. De beroepen van X zijn slechts in zoverre gegrond. X komt niet in aanmerking voor een immateriële schadevergoeding voor het overschrijden van de redelijke termijn in de bezwaarfase. Door opzettelijk onjuist aangiften te doen, heeft X zichzelf namelijk in een positie gebracht van spanning en frustratie.