De heer X is in 1993 als firmant toegetreden tot de vof die zijn vader, A, en zijn oom, B, vanaf 1970 exploiteren. A en B hebben destijds hun onderneming in de vof ingebracht, met uitzondering van de onroerende zaken. Deze werden verpacht aan de vof. Op de onroerende zaken rusten zogenaamde "eerste" pachtersvoordelen. Deze voordelen zijn ontstaan, aangezien A en B de grond destijds als pachters konden kopen voor een prijs beneden de waarde in vrije staat. Eind 2000 wordt de oude vof ontbonden. Het erfperceel wordt verkocht aan X en zijn echtgenote, Y. X koopt de percelen weiland. De pachtersvoordelen van respectievelijk € 16.283 en € 179.110 zijn op verzoek en onder voorwaarden doorgeschoven (zie Besluit 4 december 2000, nr. CPP2000/2075M). In 2002 worden de onroerende zaken verkocht aan de provincie en wordt de vof van X en Y op een andere lokatie voortgezet. In geschil is of de passiefpost van het doorgeschoven - inmiddels tweede - pachtersvoordeel in 2002 conform de voorwaarden van het Besluit in verband daarmee tot de winst moet worden gerekend. Rechtbank 's-Gravenhage oordeelt bevestigend. X gaat in hoger beroep.
Hof 's-Gravenhage oordeelt dat het pachtersvoordeel geen activum is waarop de ruilgedachte, de ruilarresten en het regime van de herinvesteringsreserve van toepassing kunnen zijn. X heeft zich voorts uitdrukkelijk verbonden aan de voorwaarden van de doorschuiffaciliteit van het Besluit die los staat van goed koopmansgebruik. De aldus ontstane rechtssituatie ligt geheel buiten het domein van goed koopmansgebruik. X doet daarom vergeefs een beroep op het continuïteitsbeginsel als beginsel daarvan. De faciliteit van het besluit wordt terecht slechts verleend zolang de grond waarop het pachtersvoordeel rust tot het ondernemingsvermogen van de verkrijger binnen de familiekring behoort. De uitspraak van de rechtbank wordt bevestigd.